hayvana tasma takıp sokakta gezdiren insanlardır. bide hayvanlar insan sever olup onlara tasma takıp gezdirse belki de bu sevginin pek hoşlanılacak bir şey olmadığını anlarlar.
aralarında bulunduğum yazarlardır.
kuzu, dana, somon, alabalık özellikle tercihimdir.
zorda kalındığında tavşan keklik filan da olur.
bacaklarına ip bağlanabilen sinekler ve kavanozda fıldır fıldır ağ örmeye çalışan örümcekler de fena değildir.
şaka bir yana kediyi köpeği eve hapsederken, kuşu kafese kapatıp kendi istediği kelimeleri tekrarlayana dek hayvanla uğraşırken, ızgarada inekleri köfte yapıp yerken, hamsileri buğularken hayvan severliği bırakıp sadece kendisinin alışık olmadığı abes şeylerle hayvan severliği birden canlanan insanları anlamıyorum.
ben de köpekleri kuşları severim mesela ama ızgaradan nefis bir sucuğu alıp ekmeğin arasına koyarken hayvan severim diyemiyorum. çok çelişkili hissediyorum kendimi.
hayvansever kavramına inanmıyorum. köpekseverim kediseverim baykuşseverim de ama hayvanseverim deme köpeği sevip yolda gördüğü sevip kediye tekme atan adamdan hayvansever olmaz.
