hayvanlar birbirini yerken bizim yememiz pek garip kaçmasa gerek. adamlar birbirinin yaşama hakkına saygı duymuyor; varsın insanoğlu da onların yaşama hakkına saygı duymasın. ayrıca nasıl bir aslan bir ceylanı yiyip yaşamını idame ettiriyorsa; bir insan da vücudunun yapıtaşı olan proteinin en bol bulunduğu hayvan etini yeme hakkına ziyadesiyle haizdir.
büyük balık küçük balığı yer ve kurallar büyük balığa göre belirlenir. doğanın kanunu budur. ancak büyük balık dikkat etmezse küçük balık yok oluşuyla ona en büyük cezayı verir.
hakkı nerden aldığına bağlı yaratıcıdan mı doğadan mı yada bir düşünceden mi ona göre değişir ama tüm insanların dini veya felsefesi ne olursa olsun ortak noktası olan doğaya baktığımızda öyle bir hakkımız var kurana göre domuz hariç hadise göre yırtıcı hayvan hariç böyle bir hakkımız var ama evrime göre düşünüp aynı varlığın biraz gelişmişi olduğunu düşünürsen ve hayvanlarla insanların kurduğu bağları da göz önüne alırsan biraz iğrenç gibi ama sonuçta bitkilerle ve diğer canlı cansız herşeyle aynı varlıktan geliyoruz bu durumu bir dönüşüm olarak düşünürsen de afiyet olsun git ye bir buçuk adanayı*.
