karadeniz bölgesinde şöyle bir gerçek vardır. Eğer bölgede hayvancılık bittiyse hayvanların otlatıldığı meralar bir süre sonra ormana dönüşür. Aslında bu bilgi ilkokulda öğretilmektedir. Öğretmenimin kurduğu cümle şöyleydi: "Keçiler filizleri yediği için ormanlar yok oluyor." tabi bu cümleye o zamanlar anlam vermek pek mümkün değildi ama şimdi anlıyorum.
türkiye nin tam anlamıyla sıçtığı tarım ve hayvancılığın 2. ayağı.
Şimdi bazı çomarlar ne diyon kardeşim sığır yemi fiyatlarından haberin var mı diyecek
o yem fiyatlarını inönü ve cehapeye bağlayacak sonra da ak partinin uruguaydan ucuz et aldığını o eti türkiye de üretsek daha pahalı olacağını söyleyecektir.
bir yılda %100 kâr yapılan sektör.
Mesela ekim veya kasım ayında 7-8 aylık dişi bir buzağıyı 4 bin liraya alabilirsiniz. Iyi bakmanız durumunda şubat mart gibi hamile kalacaktır. Kasım ayına kadar 6-7 aylık hamile bir düveniz olur. En kötü ihtimal 8 bin liraya satarsınız. Yemez ama bin lira yemine gitse yine 3 bin temiz kâr elde edersiniz. Tabi bu hesap bir baş için, sermayeniz varsa yüz baş alıp üç yüz bin kazanabilirsiniz.
Ülkemizde sonu yaklaşan alanlardan birisi.
Hayvancılıkla uğraşan kişiler süt veren ineklerini bile satışa çıkarmaya başladı. Sebebi ise besicilik maliyetlerinin yüksek olması.
Et fiyatlari da yuksek ama besiciye malesef kar birakmiyor.
Hal boyle olunca insanlar da riske girmek istemiyor.
Gözle görünce milletin zengin olduğunu harbiden para var dediğimiz iş.
Bizim burada adamın petrolu vardı bayagi da islek bir yer. (bkz: yüreğir) (bkz: kozan yolu)
Her neyse adam petrolün %30 hissesini satıp 100 kadar inek ile besi ve süt karışık ise girişmiş. Keçi almış süt için. 2 3 yıl bu kadar hayvan ile idare etti en son duyduğum petroldeki hisselerin hepsini satmış. Hepsine keçi ve inek almış markalaşmış bir de. Adana da nereye baksan ali baba süt var.
