böyle söyleyince çok kötü olsa da, neredeyse her gün yaptığımız eylem.
''hayvan yiyorum'' diye söyleyin kendinize her gün aklınıza estikçe. inanın vejetaryen olmaya kadar gider.
dün ev arkadaşlarımdan birinin, et yediğimizi görmesi üzerine bize karşı 'yuh amınakoyim ya yine hayvan mı yiyosunuz siz?' şeklinde kullandığı öbek. hakikaten insana böyle söyleyince, kişi bir garip oluyor.
direk diğer ev arkadaşımla gözgöze geldik, ağzımızdaki kavurmaları çiğneyemedik, uzun süre melül melül bakıştık. bu sözün ağırlığının altından nasıl kalkacağımızı düşünüyorduk belki de. dile kolay tam 4 gündür öğün ayırt etmeksizin 'hayvan' yiyorduk.
biz böyle bakışırken, diğer ev arkadaşım mutfaktan çıktı. sonra bakışlarımız anlamsızlaşmaya, akabinde de hafifi sırıtışa döndü. ne yaptık? tabii ki hayvan yemeye devam ettik. hayvanlar gibi.
Ekosisteme bitkiden daha az faydali olup, uremesi bitkiye gore daha kolay olan seyi yeme durumu. Ornegin tavuk; kendisinin ekosisteme olan katkisi nedir? Oksijen uretmez, golge yapmaz, güzel kokmaz ve üstüne üstlük cirkin mi cirkin bir yaratik. Sen bu yaratigi yiyecegine gidip catir catir oksijen ureten, toprak anaya faydasi olan, bakinca cogu zaman gozunu gonlunu acan bitkiyi, agaci yiyeyim istiyorsun. Bence sende ne yaptigini bilmiyorsun.
Kan kokusu ve acıya kulak asmayarak, insan yemekle farkı olmadığını anlamak istemeyerek, hala sinir hücreleri olmayan bitkilerle en az insanlar kadar acı çekebilen hayvanları kıyaslayarak, afiyetle yenen hayvanın mideye inene kadar nasıl süreçlerden geçtiğini göz ardı ederek ve/veya görmek istemeyerek, zevk için yapılan bir eylemdir. Güçsüz olan canlılara üstünlük kurup zarar vererek alınacaksa olmaz olsun öyle zevk.
büdüt: bitkilerde merkezi sinir sistemi gelişmemiştir. ( o halde ot'da yeme diyen arkadaşlara istinaden )
bir canlıyı yemek. bir canlı olarak yenilebilir olsaymışız, bizden üst bir yaşam formu olsaydı, yaşam nasıl olurdu acaba. vampir karşısındaki insanın durumu, bunun sürekli distopyaları da üretilmiş durumda. tabi hep varsayımlardan ibaret.
