hayvan severlerini savunduğu fikir. tartışmaya açık bir konudur ve üzerine çeşitli yorumlar yapılmaktadır.
- ahmet hadi bak kurbanı kestik, kavurma yaptık.. otur masaya
+ yok anne ben kurban eti sevmiyorum
- aa olur mu öyle şey? hayvan sevmeyen insan da sevmez
+ üf anne..
tartışmaya gerek yoktur çünkü doğrudur.
zittir olup gitmesi gerekenler de "ya hayvanları, ya da insanları sevelim .ikisini birden sevemeyiz" şeklinde düşünen, yolda gördüğü kediye tekmeyi basan, yunusu gözünden kurşunla vuran tipte insanımsı hayvanlardır. Köpekleri zehirleyen maganda belediye çalışanından farkı yoktur bu heriflerin.
Gösteriş olsun diye hayvan besleyen Kokoşlar yüzünden tüm hayvanseverlere laf atılmaz. Çoban bile koyunlarını sever be.
-bak ne kadar güzel dimi? çok şeker bişi. bi baksan annıcan ne demek istediğimi?
-ay ne hoş şeymiş. *
-adı çakal.
-tam ona göre bir isim. yani çok tatlı ya o bakımdan
-çakalll yakala olm. aferin sanaa. bak çakal bu abi.
-yenir mi?!
hayvan sevene kadar insan severim denerek karşı çıkılası önerme...
hayvanata tonlarca para harcayana kadar bir evsize yardım etmek çok daha insancıl bir davranıştır...
çok tartışılası bir önermedir. hümanizmden bahsedenlerin insana bi gram değer vermezken, beş kişilik bir ailenin bir ay geçinebileceği parayı itinin götüne başına harcaması çok düşündürücüdür.
bir insanin insanlari sevebilmek icin illa hayvanlari da sevmesi gerektigini du$unen birinin kurabilecegi bir cumledir. dogrulugu yanli$ligi tarti$ilir. descartes'a gore insan belli bir degeri olan tek varliktir, hayvanlarsa vurdugunuzda tepki veren mekanik bir duzenekten ba$ka bir $ey degildir. bana gore ise insan sevebilmek icin hayvan sevmek kesinlikle bir on ko$ul degildir. hic bir hayvanla aram iyi degildir mesela, tabi descartes gibi onlari canli canli kesmem, o ayri. (bkz: rene descartes) ben benimle konu$up benimle anla$abilen varligi severim. en sagliklisi da budur zaten.
