kediyi köpeği yakan, tecavüz eden, işkence eden, yavruların üzerine kaynar su döken, apartman boşluğuna sığınan hayvanların üzerine beton döken, gözünü oyan, kuyruğunu koparan, eve kilitleyip bir daha geri dönmeyen ve mama kaplarının üzerinde iskeleti bulunan hayvanlara karşı kendini aklamaya çalışan, iğrenç fantazisi elinde patlayınca cinsel organından kediyi ameliyatla çıkarttıran insanların neresi sevilmeye değer???
Kendisi bir hocam olur insanlara tiksinerek bakıyor resmen ama hayvanlarla arası çok başka ne diyelim sevsinde insan hayvan farketmez sevginin varlıği yeter.
Büyük bir çoğunluğu böyledir bizim insanlarımızın. Yol kenarında yatan bir adam görseler;
-Bırak yeaa sarhoştur! der geçerler.
Dilenci görseler;
-ıyyy ne piss!!
derler. Evlerinde 8478274 çeşit hayvan vardır ama.
Ciddiyim çok arkadaşım var böyle. Kollarında bilmem ne marka saatler, kıçlarında kaç binlik kotlar, altlarında son model arabalar...
Hayvan sevgisi tavandır, insan sevgisi sıfırdır.
Acaba moda mı? demekten kendimi alamıyorum bazen ya neyse..
Sevin insanları da sevin, hayvanları da sevin elbette..
Anlayamadığım tek nokta şu; insan sevmeden hayvan sevebiliyorsa bir insan sorun vardır bir noktada...
Ciddiyim.
Hem insanı hem hayvanı sevenini görmedim daha ben * Varsa alınmalı karantinaya.
Beni karantinaya alın leeeyn!
Zorunlu tanım be yaa : insanlarda aradığını bulamamış veya yanında malzeme olarak hayvan sevgisi taşıyan insan özelliğidir.
bende böyle biriyim. bunun nedeni insanların kendi özgür iradeleri, fikirleri olduğu içindir. insanın kendiyle ilgi yaptığı her şey onu elindedir. kendine zarar veriyorsa bunu durdurmak onun elindedir, iş bulmak yerine dileniyorsa bu onun seçimidir, sarhoş olup kaza yaptıysa bu kendi iradesiyle ilgilidir. her zaman başka bir seçenek vardır ama doğruyu ya da yanlışı seçmek insanın kendisine kalmıştır. yanlış seçim yapan bir insanı yargılamam ama ona acımam da. ama hayvanlar canı yanıyorsa, açsa, susuzsa söyleyemez, iş bulup para kazanıp karnını doyuramaz, elinde taşla sopayla saldıran onlara eziyet eden insanlara karsı kendini savunamaz. onları kafeslere kapatanda biziz, canlı canlı kürklerini yüzüp sırf zevk için giyenlerde, spor olsun diye avlayanlarda, sırf eğlenmek için sirklerde eziyet edenlerde, dişlerini söküp dövüştürenlerde, tecavüz edenlerde, deneylerde kullananlarda biziz. buna insanları hayvanlardan daha çok sevmek denmez, gerçekten aciz olana acımak denir ve ben kendi elinde olmayan sebeplerden dolayı aciz olan eğer bir insansa ona da acırım. yine de kendinden daha kıymetli kimse yoktur düşüncesiyle yaşayan biri olmaktansa bu düşüncelerimden dolayı hayvanları insanlardan daha çok seven biri olarak anılmayı tercih ederim.
insanların, acımasızlığının farkında biridir.
başkalarının fikirlerine, düşüncelerine, ırklarına, renklerine, yönelimlerine, kimliklerine, dinlerine saygısı olmayan, doğaya en çok zararı olan, birbirini öldüren başka bir tür daha yoktur dünyada. Üstelik zevk için yok moda için hayvanlara yapılan eziyeti saymıyorum. Yada AVM için kesilen ağaçları...
sözde düşünme yetisi ve vicdan verilmiş olan insanken; daha vahşi daha korkutucu olmaları nasıl bir tezattır? insanın sevilesi nesi vardır?
