sürekli aç olduğumu ve evlenince kocamın ocağına incir ağacı dikeceğimi söyleyen bir annem var. mekan, zaman, yanımdaki kim diye ayırt etmeden hayvan gibi yerim ve 44 kiloyum. her gece 3 gibi acıkır kalkar bir şeyler yer (makarna, ekmek, hamurişi vs) tekrar yatarım.
Benim durumum bu. Cidden bakın hayvan gibi yiyorum. Daha bugün öğle yemeğinde 1,5 iskender yedim. Şimdi eve geldim tekrar yemek yedim. Yatana kadar da sürekli yerim. Yemediğim zamanlarda elimde çikolata tarzı şeyler hiç eksik olmaz. Lan bir insan bu kadar mı kilo almaz? 1 gram göbek yok. Daha ironik olanı ne biliyor musunuz boyumu kilomu (172 - 60) giriyorum ideal kilonuzda değilsiniz 2 kilo almalısınız diyor. Vay anasını ya. Yemesem tamam dicem de, hayvan oğlu hayvan gibi yiyorum. Doktora bile götürdüler arkadaşlar, hiçbir şey çıkmadı. Allah sonumuzu hayır etsin.
muhtemelen hormonlarda problem vardır. onlar da normalse yapı meselesi denir ve geçilir. barışık olmak lazım. tabi herkes benim gibi boy ve kilo oranı açısından altın orana yakın olacak deyü bişey yok. zaten olsaydı , olmazdı yani. bilemiyorum. işte öyle.
dışarıdan güzel görünen ama aslında güzel olmayan olaydır.
çünkü bu yapıdaki insanlara hep hastalıklı gözüyle bakar aile bireyleri ve çevredekiler.
yeme içmelerini biraz azaltsalar halsiz düşerler. hep yemeleri gerekir.
aile bireylerine; yemezlerse ölcek gibi gelir. hep acırlar onlara.
sofradan en son onlar kalkar, ama yine de yaramaz yedikleri.
yani sanıldığı kadar iyi değildir.
bir zamanlar aynı söylemi ağzımdan düşürmezdim ama öyle olmuyormuş sözlük. ufaktan ufaktan yağ dolmaya başlıyor bele, göte. o kadar da rahat olmamak lazım.
