Sevdiğim bir dergiydi; gerçi bayinın suratının ortasına" hayvan!" diye höykürmek hoş olmasa da, sıradakiler:" aha,karı çatlatmış, hiç de belli olmuyor ya!" diye zonklasalar da ısrarla arardım.
cumhuriyet bayrami kutlamalarinda bile hayvanliklarindan hicbir sey kaybetmemis insan grubuna verilecek en guzel tanimlamadir.ataturk un kurdugu cumhuriyet in ne hallere dustugunun basit bir gostergesidir bu.once koy enstutilerini kapatan sonra binbir sistemi uygulayip kaldiran sag yonetimlerin sonunda amacladigi dusunmeyen,uretmeyen seviyeye gelmisizdir hayirli ve ugurlu olsun,haberin linki asagida.
bir hayvanla iletişim için en isbetli yaklaşım agresyondur. başka alternatifi olmadığından da anti-egomanya takımı tarafından içgüdüsel olarak yadırganır ve bu takım içerisinde kabul görmez. bu şu demektir: kimi insanlar kimi diğerlerine göre hayvanla -ki bu herhangi hayvandır- daha samimi olur, geri kalan kimi kimileri ise bunlar kadar samimi olamaz. tabi bu demek değildir ki samimiyet tamamiyle hayvani bir güdüdür. tabi ki değil. fakat olay bu değildi, ben gidişatı toparlayamadım. bir sonraki entry'de görüşmek üzere madem... (bu madem lafı da her kılıfa giriyor bu arada, deneyiniz)
insanların karnını doyurmasından, eğlenmesine kadar birçok ihtiyacını karşılayan, bu dünyanın en büyük emekçileridir. linkteki videoyu izledikten sonra, uzun süre insan-hayvan kavramlarını karıştırabilirsiniz.** http://www.youtube.com/watch?v=UdnsiaXwj9Q
