3.
-
nereye ey güzel insanlar
bu şehirde kalırsak eğer,
yaşamak bizi yaralar
buz gibi erir de dostluklar
aynalara bakmaz insanlar.
bu meydanlar neler gördü,
nelere şahit bu çınarlar
bu sevdadan kaçmak niye
nereye ey güzel insanlar!
boşa mı geçti yıllar,
buşuna mı yüründü yıllar
ya bu acılar neler neler doğurdu
dostluklar söyle neyi karşılar
nereye nereye ey güzel insanlar?
elbet akan bütün sular
bir gün denize kavuşurlar
o güzel düşlü çocuklar
bu sevdayı hiç bırakmazlar.
2.
-
...seni hiç görmesem de
yüreğimin ayracındasın...
dokunmak:
işte öylesine;
tenimde bir ızdırap: kezzap
