Bu para, bu sakız alınmaz para geldiğinde yeniden iktidara,
Döneceğim ellerim kelepçesiz, tırnaklarım yerli yerinde,
Topallamaksızın, titremeksizin, sendelemeksizin bir kez olsun..
Hep olacak yokuşlar, bir değil inişleri çıkışları,
Döndüğümde güneş olacak, deniz olacak, yokuş olacak bir kez daha,
Yine çıkacak yine ineceğiz, yine doğacak yine batacak..
Pek önemsemeyeceğim kırış kırış sergisini ellerinin,
Saçlarının söyleyişini grinin de varolduğunu,
Hiç önemsemeyeceğim söyleşmelerini vergi memurlarıyla..
Bunca yıl diyeceğim uzaklarda isen, ufuk çizgisinde yürüyor isen,
Say ki yaşamamışız; say ki doğmamışız hiç; yorulmamış, dalgalar hiç bir çarpışlarında rıhtıma umarsız,
Daha ne söylesin kanyak, daha ne söylesin fokurdayışı çaydanlığın, daha ne söylesin ekmek bıçakları, tahtaları, havanlar..
Fırtına mıydı gidişim, uzun bir fırtına, kasıp kavuran, yalnızca ve yalnızca beni?..
Dinginliğe yer açıldığında söz dağarında kentin geleceğim diyorum,
Başlatmak için yeni fırtınaları, keklik salgınlarını, tohum kuşatmalarını..
Hayır, dönmeyeceğim! Döneceğim iklim, döneceğim mevsim,
Sular altında kaldı, lavlar altında, kumlar altında, hiç üzülmedim..
Hem sana koca bir yalan söyledim:
Benim doğduğum diyarda para vermez çocuklar sakız almak için,
Ve tüm dünyada, memleketten başkaca,
Tüm paralar iktidardadır ayrım gözetmeksizin,
Demir, kağıt, gümüş paralar,
Mecidiyeler, beşibiryerdeler, dolar sayıltıları..
Ekmeği böldüm; karnımı doydum; ülkemde değildim..
Bir kuş olsam, kıştan donsam, bilmem, nereye giderdim..
Okyanuslar yazıyor sahte pasaportumda; yanardağlar; kum tepeleri; telefon direkleri..*
