ailelerin yaramazlık yapan çocuklarını uslandırmak amacı ile yaptıkları eylemler bütününe denir.
her ailenin kendine göre taktikleri vardır. genel olarak çocuk, seni polise veririm, pipini keserim, bi daha parka götürmem gibi tehditlerle korkutulmaya çalışılır. çocuğun modeline göre değişse de, bu girişimler yüzde elli oranında işe yarayabilir veya yaramayabilir.
girişimlerinizi sosyal bir ortamda yapıyorsanız hiç unutamayacağınız olaylarla karşılaşmanız mümkündür. zira tanıklık ettiğim bir olayda şu şekilde gelişmiştir.
arkadaşın garsonluk yaptığı lüks bir cafeye deyiz, çocuklu bir aile gelir hemen yan masaya otururlar. çocuk gelir gelmez haylazlık yapmaya başlar, bi sağa koşar, bi sola koşar, bağırır, çağırır, garson arkadaş bişey söylememek için kendini zor tutuyor göz bebekleriyle çocuğu takip ediyordur. daha sonra anne çocuğunun uslu durması için yanlış yerde, yanlış zamanda yanlış kişiden yardım ister:
anne: bak abi kızacak ama, diymi abisi
garson: (kafa sallıyor)
anne: aa!! abisi şuna bi kızsana
garson: (boşalırcasına suratını buruşturarak ve bağırarak) laaaann!!! doğru dursana
laann!!!
ebeveynler, ben, bir kaç masa: (%&$^'3+&%...?
garson: (kakılmış gibi şarkı mırıldanarak işine devam eder)
ben dili kullanılarak sorunun aşılması beklenir fakat nafile bir çaba olarak da kalabilir. ''yaramazlık yaptığın zaman ben çok üzülüyorum '' diyen bir annenin banane yaaaa üzülürsen üzül cevabı alması imkansız değildir.
ters tepme olayını gerceklestirmeden işin icinden cıkılmayacagı, aynı zamanda kötekle cözüm bulacagımızı sandıgımız girismdir.
tam tersini uygulamamız ancak söyle olmaktadır;cocugun yaptıgı haylazlıgı o anda ona tekrar tekrar yapmasını söylemek, onu usandıracak ve olayı bırakacak duruma getirecektir. (bkz: usandırma yöntemi)
