"berfumm, niye sizde kızlar okula gitmiyor mu?" şeklinde sorusuna karşılık cevap veremediğim konudur. ulan biz böyle oluşumlara sevinirken, adamlar ne gözle bakıyormuş.. ne kadar abesmiş. utandım lan. *
''Babam her zaman bize şöyle der: Hayatta inişler çıkışlar
olabilir. Ama özellikle bir kız çocuğunun, yalnız
olduğunda bile ayakta kalabilmesi için öğrenim
görmüş olması gerekir. Yaşamda sahip olduğun her
şey bir anda yok olabilir ya da yapayalnız kalabilirsin.
işte böyle durumlarda, gördüğün öğrenim, yaşama
yeniden başlamana yardım eder. Bu yalnızca kadınlar
için değil, birey olarak hepimiz için geçerlidir.'' işte bu nedenlerden dolayı haydi kızlar okula...
nedense ''fazlaca alkışladığımız'' kampanyalardan sadece bir tanesi...
evsiz insanlara toplaşıp ev yapmak, açlık sınırında gezen insanlara bir kaç erzak temin etmek, tv karşısında sms atıp, bu ve benzeri hareketlere yardımda bulunmak...güzel şeyler bunlar, hatta olmaması garip bu tür hareketlerin...
yalnız, insanın temel ihtiyaçları, yardımsever bilmem kaç tane insanın inisiyatifine bırakılıyor...ne kadar da garip değil mi?..
çok görürüz tv'lerde, yoksul bir aileye ölmeyecekleri kadar yardım yapanları, evi olmayıp, sokakta perperişan kalan insanları bir eve sokanları, etrafta ne olduğundan habersiz, korkulu gözlerle çevreyi gözleyen küçücük çocukların ayaklarına bir pantolon, üstlerine bir gömlek v.s giydirerek, okul masraflarını üstlendiğini söyleyip, kameralara ''bakın, ne güzel de yardım ediyoruz değil mi?...'' havasında olan insanları...tüm bunlar olup biterken, biz de ekran başında delicesine alkışlarız olup biteni, hatta duygusal yoğunluğa kapılıp göz yaşları döktüğümüz zamanlar bile olur. bu hareketleri yapanlar, ne kadar iyi niyetli olurlarsa olsunlar, hiç bir şey farketmez. (bu arada, allah razı olsun hepsinden.)
insanlığın temel ihtiyaçlarının karşılanmasını ''ekstra'' bir şey olarak görmemizdeki mantık nedir acaba?
açlıktan ölme noktasına gelmiş bir insana, bir kaç paket erzak verilmesi, bizim de delice alkışlamamız...
bu nedir allahaşkına, ne yani, ne?...
milyonlarla oynayan birinin, çıkıp tv'ye ''biz şirket olarak şu kadar yardımda bulunuyoruz..'' (burada alkışlar, duygu dolu dakikalar...) demesi veya tv'lerden üç beş kişinin toplaşıp ''bilmem ne kampanyası'' ''şu gün, şuradayız'' ''şu gün, şu kadar kişiyi doyurduk'' demesi. Bunların hepsi düzenin kokuşmuş eylemleri değil de ne? iyilik yapıyormuş havasına bürünüp; yoksul insanlar üzerinden prim yapmaktan başka hiç bir şey değil. sen karşındaki bireyin insanlık /vatandaşlık hakkı olan şeyleri ekstra bir şey olarak göstereceksin, sonra katkı isteyeceksin sağdan soldan, sonra reklam yapacaksın, he? yok ya? başka bir arzunuz var mı? onun bunun sırtından geçinip, onu bunu sömürüp üç beş kuruş dağıtarak yardımsever bir insan oldugunu sanıyorsan, yavaş san. kusura bakma ama böyle yardımı televoleler manşetlesin!
iyi valla, ne güzel her şey!..
tv'de gördüğümüz, bir kaç kurtarılmış kişiden ibaret değil hayat. milyonlarcası sürünürken açlıktan, sizin yaptığınız dalga geçmenin ötesinde bir şey değil. içlerinde ne kadar iyi niyetli samimi insanlar varsa da, böyle yardım kampanyasıyla falan anca bir kaç kişi, bir kaç gün doyar, bir kaç çocuk okur /kurtulur(?). aslında, bu tür hareketlere girenlere de kızamıyorum. onlarda, biz de, bu hareketleri ''ekstra'' bir şeymiş gibi görüp alkışladığımız, yardımda bulunduğumuz sürece yerimizde kalmaya devam edeceğiz...
ipler ellerinde olanlar, ip atlasınlar bu arada!
merkez koordinasyon burosu ve milli egitim bakanlıgı* tarafından ortaklasa duzenlenen, kız çocukların eğitimi, eğitim hakkından yoksun kalan çocuklar arasında kız çocuklar üzerine odaklanılarak tüm çocuklar için kaliteli eğitime erişimi temin etmek amaclı uygulanan kampanyadır.
