tam "pezevenk kılıklı aşur lukreyşamı kuytularda arkadan domaltmış oy ben nerelere gidem başıp alıp tilililil lililili" diye ağıt yakıyordum ki birden sol frame'de gördüğüm dünyanın gelmiş geçmiş en büyük devlet adamları başlığıyla çelik ile çeliknaz'ın bebesi olmuş gadar mutlu oldum. uçtum, yerimde duramadım. havada durdum, şahitlerim bol.
hemen tıklayıp tüm entryleri taradım. fakat bir de ne görsem beğenirsiniz? ya da bir de ne görmesem beğenmezsiniz? haydar baş hocamız kimsenin aklının ucundan bile geçmemiş. o dakka itibariyle yaşadığım anafilaktik şoku sizlere anlatmam mümkün değil. hala kulaklarımın arkası kızaryor, ellerim titriyor, burnum osuruyor aklıma geldikçe bile. sinirimden hemi ereksiyon olmuşum, hemi de beyin kanaması geçirmişim.
demem o ki şu necipoğlu necip milletimiz bir türlü haydar baş hoca'mızın kıymetini biliveremedi. hayır nesini anlamadınız yahu? milli ekonomi modeli... çok basit. herkes anlayabilir. yeter ki bir üzerine düşün. herkese mayış bağlanacak, bol bol. herkeş mutlu olacak. benim hafize teyzem gidip ev hanımlığı mayışını çarşıda bazarda gönül rahatlığynan yiyebilecek. model çok basit, çok uygulanabilir, çok mantıklı. ağaçları kesiyok, para basıyok, sonra bu paraları önüne gelene mayış olarak dağıtıyok. ne güzel değil mi, nesini anlamadınız bunun, bu kadar mı karmaşık, bu kadar mı çapraşık geldi? ayıptır yahu!
