2.yıl önce ayşe diye bir kız ile twitterdan tanıştım tabi o zamanlar okuldan atılmış sabah akşam evde camış gibi yatan hayattan beklentisi olmayan bir adamdım sonra o kız hukuk okuyordu tuttu kolumdan okuyacaksın dedi yardım etti çabaladı ha sonra ne oldu siktir olup gitti hayatım ikinci kez kırıldı tabi bu sefer ilk seferinde ki gibi olmadı.
çok var... dönüp düzeltmek için neler verirdim...
ağustos 2002... aralık 2002... mayıs 2004... ekim 2005... ağustos 2010... mayıs 2011... temmuz 2011... ocak 2013... mayıs 2014...
2015
Zaten herşey kötüye giderken daha fazla ne kadar kötü olabilir ki dediğim yerde 2015 sağolsun iflahımı gondikledi.
Öncelikle hiçkimseye ama hiçkimseye kendin kadar güvenmiceksin yeri gelir annen bile senin için bir saniyede tüm değerini kaybeder ki öyle de oldu çevremde bi kaç kişi hariç neredeyse herkesi yorumlamaya başlayarak anladım ki dünya da altını çizerek söylüyorum hiçkimseye güvenmeyeceksin.
Babam çoktan beri silmişti bu sene tescillemiş oldu
Canımı vereceğim annem bütün dünyayı başıma yıkarak ömrüm boyunca acısını çekeceğim olayların başkahramanı oldu
Seviyorum sandığım kızı aslında sevmiyormuşum biraz geç anladım açıklayamıyorum da
Kardeşim intihara kalktı parasızlıktan
Ve ben sadece 8 ayda 12 kilo alarak saçlarımın yarısını döküp sigara sayımı günde 2.5 pakete çıkarmış olmanın verdiği gururla kendi hayatımı idame ettirmek için garantisi olmayan bir işte para kazanmaya çalışıyorum
Dönüm noktam bu yıldır bu yıldan sonra hiçbirşey ve ben eskisi gibi olmayacam bu garanti
Teşekürler 2015 daha kötüsüde hangi yılsa artık gelsin domaldım bekliyorum folloş oldu vesselam.
Lisedeyken babamın batmasıdır. Baba parasına güvenmeden hayatımı kurmam gerektiğini idrak etmemi sağlamış ve şu anki mesleğimi seçmemde en büyük etken olmuştur.
25 ağustos 2015 yani geçen doğum günüm. O günün başından sonuna çok şey öğrendim, çok şeyin farkına vardım. başta her şey berbattı ama biliyordum geçecekti ve geçti.
Şimdi daha hırslı daha özgüvenli ve daha güçlüyüm bunu biliyorum çünkü öldürmeyen her acı insanı güçlendirir.
lise 3'ün ilk günü arkadaşlarımla tenefüse çıkıp kahve içmek yerine sınıfta oturup hayal kırıklıklarımı yazmaya başladığım an. sonra daha çok yazdım. daha çok düşündüm.
