Keşke hep çocuk kalsaydık gerçekten o zaman hayatla aramızda iyidi, güzel geçiniyoduk. Belki de hiç bir şeyin farkında değildik ondan öyle geliyordu. Büyüyünce anlıyor insan hayatın zorluklarıni gerçekten güzel geçirmeye başlıyor hayat.
iş ev arası gidip geliyorum. Ara sıra içiyorum da düzeliyorum. Şu borçlarım bi bitsin alkol komasına gireceğim, belki hiç çıkamam o komadan ama acayip içesim var. Bu hayat ayık kafayla hiç çekilmiyor çünkü.
