Benim Hayatım bir kitap olsaydı, yaş itibariyle kitabın ortalarında bir yerlerde olurdum. kitabın ilk ve son kelimesi 'nefes' olur ve yazar, bütün yazdıklarını bu iki kelimenin arasına sıkıştırırdı. muhtemelen kitabın sonunda nokta işareti olmazdı veya kitabın sonuna üç dört tane nokta koyar ve okuyucunun gözünde devamı gelecek algısı oluştururdu. Kitapta bol bol imla hataları ve yazım yanlışları olurdu. Bu hatalar matbaa hatası mı yoksa yazar kaynaklı bir hata mı olurdu, kimse bilemezdi. Hayat devam ettikçe boş sayfalar dolmaya devam ederdi. Kitapta yazılanları silmeye gücüm yetmezdi. Ama ders çıkarmam gereken yerlerin altını işaretler ve aynı konuları tekrar tekrar okumak zorunda kalmazdım. Ve Okuduğum son kelimeyle kitabı bitirirdim.
içerik bok gibi olurdu ama bağlaçlar doğru yazılırdı, hiç imla hatası olmazdı. Yani şeklen kusursuz, içeriği anlamsız ve kafa karıştırıcı. Worstseller olabilir :(
