genç kız yaldızlı bir sözlük akşamında dolunayın ışığında aydınlatırken gecesini kulağında tchaikovsky çalıyordu .sıralarken ince parmaklarıyla entryleri bir yandan ılık şarabını içip tatlı hülyalara dalıyordu. birden göz alıcı bir ışık belirdi mesaj kutusunda. adeta o ışık ruhunda alevlenen yeni hazların habercisiydi. minik çenesi titreyerek açtı mesajı. kalbi ona ait değilmişcesine çarpıyordu. o geceden sonra hayatı hiç sıradan ve masum olmayacaktı......
Dikkat etsin üşütmesin dedigim yazar.
Edit: bu ne amk zall kaç kere diyecek hakan kakızı sözlüge almayın diye ya??
Edit2: ya da vaz geçtim sen üşüt kardeş aşk için değer bence haklısın sen.
