son 2 yılda doğan çocuklardır. ne yazıkki tatilya gibi güzel bir eğlence mekanını görememişlerdir. benim kaybım ise alaboraya hiç binememiş olmamdır. (bkz: göt korkusu)
tatilya adlı eğlence merkezinin var olduğu zamanlarda buraya hiç gidememiş şirin ama ezik çocuktur. muhtemelen babası onu belediye parkındaki kırık salıncaklara bindirerek, kaymayan kaydıraktan ittirerek teselli etmeye çalışmıştır. ama o yavrucağın fakir gönülü hep kırıktır, hep o alaboraya binmek istemiş, arkadaşlarının anlattığı masal ağacını dinlemek istemiştir.
