şiddeti tatmamış insandır. bana sorarsanız büyük bir eksiklik yaşıyordur hayatında. şiddet kötüdür evet ama insan hayatının bir döneminde mutlaka bir dayak yemeli ve dayak atmalıdır.
not: bir lise kavgasında ayağını kırmış olan benim, "neden dayak yiyorsun" diyip bir de babamdan dayak yemişliğim vardır. evet. tecrübe konuşuyor yani.
fazla sakindir. sönmüş yanardağ gibidir. hiçbir zaman tahriklere kanıp alevlenmez. şiddeti gördüğü anda içi acır, müdahale bile edemez yine de. zaten sinirlenemediği için şiddete karşıdır. dayak bir öğrenim biçimi değildir.
hayat bir kavgadır zaten.
dolayısıyla çok kavga etmiştir ama vücudunda ayak izleri olanlar bilmez.
çok insan gibi hayatında fitneler, nankörler, kıskançlar ile karşılaşmıştır.
çok insan gibi hayatında açlık, yokluk, sabırsızlık, hazımsızlık ile karşılaşmıştır.
ama bunu vücudunda ayak izleri olanlar bilmez.
çünkü bu kişi; kimseye basmadan, altına yatmadan yoluna devam etmiştir.
her kavganın galibi, her yüreğin sahibidir bu insan ama vücudunda ayak izleri olanlar bunu bilmez.
