benim bu evet. bir kez bile ne içki ne sigara, aslında hiç ihtiyaç duymadım, duymakta yersiz ve gereksiz. Ben içmem ve etrafımda içenlere insanlara sonsuz saygı duyarım.
çevrenin fazla baskısında kalmış, denediğinde o kadar ürkülecek bir şey olmadığını farkedecek bir insandır. içki içip başkasına zarar vermemek de normal bir davranıştır. sonuçta içip de zarar veren normal hayatında da çevreye zarar verdiği sık sık görülür.
bir "hayatında hiç sigara içmemiş insan"değildir. içki ( inanç kısmını geçiyorum) öyle bir iki bardak ile insanı kul köle edebilecek sağlığını bozabilecek bir şey değil. sigara içkiden çok daha kötü bir alışkanlıktır.
kısa bir süre içtim sonra bıraktım. hiçbir keyif veren tarafını da görmedim. ergenlik özentiliğinden başka bir şey değil. bekareti bozulmuş kız gibi hissediyorum kendimi. pişmanım sözlük.
yanındakinin kafasının iyi olduğunu anlayamayan insan olmaktır. normalde de sarhoş gibi davranıyorsa ve siz alkol kokusunu bilmiyorsanız anlayamazsınız.
mesela ben, belkı tahmın ederım ama kokudan hayatta anlamam arkadaş.
buna rağmen bilmek de içmek de istemiyorum, o ayrı.
karaciğerinin sapasağlam olmasıdır.tabii 6 yaşındayken bir şişe kolonyayı kafaya dikmiş olmak sayılmazsa. (bkz: dibindekini çiçeğe döktüm)
ayrıca hayatında hiç içki içmeyenler bunun için neden "mülayim" yaftasını yerler anlamam.
içki kültüründen yoksun olduğu için de, içip içip zom olmadığı, sağa sola kusmadığı için de, sabah kalktığında başının ağrıdan çatlamadığı için de hiçbir eksiği olmayan kişidir.
en başta karaciğerine zarar vermemiştir.
iyi adamdır.
