pek bişey kaybetmemesi bir tarafa kendini şanslı sayması gereken insandır, zevkler tartışılır olmakla birlikte birazcık damak lezzeti olan bi insan için iğrenççç bi tat olması içten bile değil.
Gün gelir yiyecek ekmegi bulamazsan zamanında havyar yedim diye kendini kandırırsın.
ne oldum demiyeceksin ne olacam diyeceksin havyar yemek bir statü değildir.
havyar yiyerek hava atmanın mantıgı nedir?
(bkz: bir hareket yapacaktımda neyse)
üzülmemesi gereken insandır. hayvar yemek statü göstergesi falan da değildir. tercih meselesidir. sadece, 'bakın ben çok lüks yaşarım, 1. sınıfım' demek için sevmese de yiyorsa, takıntılıdır, komplekslidir, zıkkımın kökünü yesindir.
o ne iğrenç, o ne aşağılık bir insandır öyle. ya sen neden yaşarsın havyar yemediysen daha? bunun bi cevabını ver bana. he söyle bakıyım? susma lan soyle.
havyar yemek ya da yememek, işte bütün mesele bu! mesele midir bu? ya da nedir bu? hayatında hiç havyar yememiş olmak, bişeylerin eksik olduğuyla doğru orantılı olmayabilir. her gece masasında havyar bulunan aristokrat ailelerin masasındaki snobluk ile, yer masasında aynı tastan yemek yiyen sıcakkanlı, sevecen yurdum insanını yarıştırmıyorum elbette ama açıkçası yarışsalar bence yer masasındaki bir somun ekmek, hayvarı darmaduman eder...
bugün ülkemizde maalesef bir realite olan durum, havyar hıyarla karıştıranlar var, ha bazıları yemekten bıkmıştır ama havyar yemek bir statü gerçeği olduğu için o statüye erişememiş insanlarımız var.
