keskin ve net bir çocuktum! her fikrim net, her zevkim netti. 11 - 12 yaşlarında metal müzikle tanıştım, ve dedim ki artık gocu abiniz metalci... yine aynı yaşlarda ideolojilerle, dinlerle, siyasetle tanıştım... dedim gocu abiniz ateist bir komünist... sımsıkı, taş gibi, dimdik!
17 yaşında bir plajda çalışmaya başladım, sürekli maruz kaldığım için yaz şarkıları dinler oldum, bir ılıma oldu. yaz bitip okula dönünce metalci ve sert mizaçlı çocuktum yine. ılık şarkılarıyla tanışmam o yıllara denk gelir yani. 2003 falan olması lazım. o zamanlar plajda ılıdıklarımı, rock'n coke, zeytinlik falan gibi yerlerde özüme dönerek kompanse ediyorum tabi.
yirmiler geceye rock barlarda başlayıp, clublarda biten yıllardı. cambaz vardı taksim'de, bilen bilir, yirmilerin kara bir sayfası olarak balkan müziklerinde kızlarla dans etmişliğim de vardır.
yirmilerin ortasından sonra siyasi görüşümde kırılmalar başlıyor, yeni bir ılıma dalgası. sürekli eylemlerde en önde olan gocu abiniz, çevresindeki eylemcilerden memnun olmadığını fark ediyor. komünist bacılarımız şöyle davranmalı tarzı cümlerler kurup, sosyal ve iş hayatında kadını, adamı sikimsonik yerlere koyuyorlar!
yirmilerin ikinci yarısı gocu abiniz artık anarşist. eylemlere katılmaya devam. müzikle pek işi kalmamış, arada sadece ezbere bildiği birkaç metal şarkıyı dinliyor. hiç risk almıyor müzik konusunda. hiç bir otoritenin insani bir ahlakı olamayağı, ayrıcalıklı kesimlerin aptal çoğunluklara hizmet değil, sömürüden başka bir getiri olmayacağını düşünüyor. bu arada allah hala yok gocu abinize göre.
otuzlar gelince eylemcilik bitiyor, evlilik falan fıstık, müzik zevki karman çorman...
yaş 38 şimdi, güne dance monkey, sweet but psycho tarzı şarkılarla başlanıyor. metal ara ara yine dinleniyor ama meeeeh işte. gündem dahi takip edilmiyor siyasal anlamda. allah? bir güç var bence modu on.
keskin ve net çocuk yıllar içinde ılıdı ya lan. idealist adam, müziği de, hayata bakışı da net adam, allahsız adam her anlamda değişti. biz büyüdük ve ılıdı dünya!
