Yaklaşık 2 saat önce avcılar sahilde gördüğüm pamuk sakallı amcanın bize bakarken satmaya çalıştığı çekirdekleri karıştırması benim için bir örnek mesela. Bende cay yok ama ilerde var derken sesindeki o insanlık, o iyi niyet. Ne bileyim lan keşke iyi bir insan olabilseydim diyorum hep böyle temiz insanları gördükçe. Ve her üzüldüğümde bunu gizlemek için saçma sapan sözler çıkmasa dudaklarımın arasından.
Hayat hep bir umutla, bir bekleyişle geçmek zorunda sanırım.
Küçücük bebeklerin Küçücük çocukların sırf duygu sömürüsü olsun ve insanlar para versin diye yağmurun çamurun altında bazen ayakkabısız bazen yarı çıplak tüm gün bekletilmesi ve bazı insan sıfatını haketmeyen organizmalarin suriyeli oldukları için o çocuklara zerre acimamasi. para verin demiyorum ben de vermiyorum çünkü o para o cocuga fayda etmeyecek ve onlara para verdikce sayıları artacak. Ama en azından biraz merhametli olup ırkçılık yapmamaniz. Hiçbir çocuk devlet yoneticilerinim politikaları yüzünden mal muamelesi gormemeli ya.
Işte hayatın en acı yönlerinden biri.
Eczaneden iyilesmek için bir ilaç alırken nedenini 350000 kez sorarlar.
Ama bıçak satır nacak alırken kimse size napacaksın bununla hemşerim diye sormuyor.
hayatın çok acımasız olduğunun örnekleridir. örnek olarak lise hayatında haftasonları çalışmaya bayşlayıp kendi harçlıklarını çıkararak eve 3 5 kuruş yardım ede bilmek için çalışan çocuktur. yaşıtları gezip eğlenirken onun çalışmak zorunda olması gibi örnekler.
zengin giderek zenginleşir. fakir giderek fakirleşir. mevcut ekonomik sistemde kim ailesinden zengin başlarsa en iyi yerlere o gelir. bu denge bozulmaz bozulamaz. istisnai durumlar saklıdır tabi.
