yine okul açılacak. yine her sabah otobüs peşinde koşucam, arada kaçırıcam.
yine ayaklarım geri geri gidecek okula yanaşırken. sonra birini görüp naber nasılsın dicem.
sonra yine bu sene de katlanmak zorunda olduğum burnu havada artis takımı sanki kimse yokmuş gibi sallamadan gürültüyle ortama girecek. şimdi sen, sen de yap onlar gibi diyeceksin sözlük ama inan itici oluyorlar. neden kendimi itici yapayım? daha önemlisi içimden gelmiyor. bir de bu tipler sürü ile gezerken sesleri çok çıkıyor tek kalınca kedi gibi siniyorlar. nefret ediyorum..
sonra saatleri saya saya zaman geçecek. eve gidicem. annem bana zorla yemek yedirecek. evet, hala. sonra bir süre benim hiç ilgilenmediğim şeyler anlatacak. onun da konuşmaya ihtiyacı var. dinlemek güzel aslında. sonra babam gelince ben de odama çekilicem. ders çalışıcam. belki kitap da okurum.
biraz da insanın kendisine bağlı olduğunu düşündüğüm durumdur. her gün aynı şeyleri yapmaktan dolayı ortaya çıkan şeyler. (bkz: evden işe işten eve) hayatta biraz cesur olup çılgınlıklar yapmak hayattan biraz daha zevk almaya sebep olacaktır.
