benim bir yeğenim var 13 yaşında bir kız, onu koydum son 1 senedir.
çok farklı bir sevgi var ona içimde, sanki benim kızım gibi.
ben bir kız çocuğu istiyorum son 3-4 senedir.
belki de onu benim kızım belledim bilmiyorum ama o benim hayatımın en önemli insanı şu aN HABERi YOK.
yıllara göre değişir.
anneniz olur sonra babanız,
eşiniz olur sonra oğlunuz kızınız,
sonra torununuz olur.
sonra kara toprak...
kimiside bencilikte sınır tanımayarak hep kendini koyar merkeze...
nasrettin hoca. zaten kendsi de belirtmiş bu durumu. diyor ki ey mizahi müslimin dünyanın merkezi bulunduğunuz yerdir. yani kendiniz. dünyayla hayatı kastediyor olabilir. bizimskisi farz-ı misal olay yeri inceleme ekinibin standart sarı şerit çekme işlemi sadece. nazım bile şiirine sen yanmasan diye başlıyor değil mi?
sevgilidir. çemberin ortasında o vardır. tüm dünya onun etrafında eşit uzaklıkta döner. küçük bir dünyadır o.. her şeyi onda bulmaya çalışırsın. tabi o aradığın her şeyi sana verecek biri midir orası tartışılır ama hayattın merkezindeyse tartışılmazdır, sevgilidir...
aşık olunan, sevilen, hatta insanın kendinden çok sevdiği kişidir. genelde insanı da üzen kişidir. sen onu hayatının merkezine koyarsın o da senin hayatına koyar. bu hep böyledir. kimseyi hayatınızın merkezinize koymayın. babanızı bile.
insanın kendidir. Oğlum manyak mısınız, bir kişiyi hayatın merkezine koyup her şeyi ona bağladıktan sonra bir anda gavur amı gibi açıkta kalma riskini nasıl alabiliyorsunuz?
hayatınizin amina koyması muhtemel kişidir. kendinizden başka kimseyi merkeze koymayın. kimse için ailenizden, dostlarinizdan vaz geçmeyin. o an için önemsiz gelebilir ama zaman geçince demediğini sizde anlarsınız. siktir edin koymayın kimseyi merkeze.
