hayatın keyfi çıkarttığın sonuç ve amaçlarla anlam kazanır. bu dinine bağlı olan bir müslüman yada bir ateist için değil. bu insan özelliklerini taşıyan kişiler için geçerlidir. kendime hep sorardım hani "korkusu olmayan insan için korku ölüm mü?" "ölüm ardında bırakılan anlamlar neyin ifadesi?" kimileri allah yaratıcısının buyruklarından korkar. dostum o kadar hararetle istenilen şeylere inanmamak zordur; hem öteki dünyada uğranılacak ilahi yargıyı kabul veya reddetmekte çıkarımız olduğunu ve insanların çoğunluğunun inancını korku ve umutlarına göre belirlendiğinden kim şüphe edebilir? muhakeme yeteneğimizi zedeleyebilicek sorular iyi niyetimizi asla değiştirmez. bütün mesele şu hayatı idare etmekten ibaret. en büyük korku bulunduğumuz ruh halinin büyük bir ödül gibi görünmeyen dünya nimetlerinden yararlanmak için ruhumuzu edebi tehlikeye atmaktır. bırak hayatımın keyfini çıkartabiliyorum diyen insanın inancını veya inanmayan inantçlarını. namaz kılar, oruç tutar... cinselliğini bastırır din bunu gerektirir. saçı açık bir kızı, mine etek giyen kızı norospu şeklinde yaftalayabilir. gözle zina olgusunu içine atıp ruhi bunalımlar geçirir. devamı vahim sonuçlar örgüsü. ateist kişiye bakış açımız önemlidir. şimdi dostum açıklamak bana düşmez haa dersen bakış açın ne anlatim örneklerle. ateist arkadaşım var kelimesinin iticiliğindeki utançsal yazım ifademle ramazan aylarında inanmadığı inançlarına rağmen iftar sofrasında kendisini bulur, iftara davet eder, bütün gün yemek yemez gizlice su içtiğini görürdük. hep merak ettim mahali baskı dışlanmışlık korkusu olabiletisi varmı? bu kendi açımdan acizlik olurdu. nerde efendim müslüman saygı sofrası nimetleriniz. müslümanlığı ve diğer bütün inançsızlığı yakinen bilen biri olarak bırakın bu saçma düşünceleri. ha bu bir kişi üzerine atılan taş değildir. kişi kafasını kapatır gerici denilir. kişi açık gezer noruspu denilir. insanların aciz bakış açılarının salyalarıdır bu. sondan eklemeleri severler. insan bu bir olurmu hiç? şeklinde yargılayan kişi görmedim. insanı insan olarak çeşitli oyunların oyuncularını bir salonda toplayıp yargılamak ne ola ki? müslüman kişinin sen cehennemliksin yargısı allaha şirk koşmak değilmidir? bir tanrı edasıyla yargılayabilirler. hiç kapalı arkadaşım olmadı en son mine eteğime bakıp norospu denildiğini duymuştum. üzülmedim beyni yıkanmış ve örtüyle örtülmüş bir insan yaratığını anlamak güç değil. müslümanlığı etekle ölçmek, kafadaki bez parçasıyla ölçmekle aynı orantılı diye düşünüyorum. ben hep derim tek nefesle anlaşılır insan olgusu ölüm anı ve yanındaki kişi sayısı. ve unutulmamışlık ismin yaşatılışı. bırakın ve oynayın sizinle oynanmadan ve bozulmadan. *
edit: yazım yanlışı düzeltilmedi düzeltilmicek. *
salak ateisttir elbet(hele ki erkekse). efendim, kendinden küçük bir sürü kadınla evlenip gününü gün etmeyi, Türkiye gibi bir ülkede dini istismar yoluyla elde edebileceği sayısız menfaati ve toplumda göreceği saygıyı elinin tersiyle itmiştir. bu yüzden boş beleş bir özgürlük anlayışıyla mutlu olmayı denemektedir. en kısa zamanda hak yoluna ulaşmasını dilemek gerekir.
ateist deyince akla zina eden, içki içen, her türlü pisliği yapan adam profili düşüyor dimağlara. kendimden bir örnek vereyim. ben ateistim. her gün içki içtiğim yok. hatta uzun zamandır içmedim, bir kadınla birlikte olmak için duygusal şartaların oluşması gerektiğine hastalık derecesinde ve çok tutucu değerlerle inanırım. bugüne kadar bir insanın hakkını hiç yemedim hatta onların hakları için her platformda mücadele ettim. haksızlığın karşısına dikildim. insanların eşit olması gerektiğine şiddetle inanıyorum. kadının toplumun gelişmesi ve ilerlemesi için çok önemli bir lokomotif görevi gördüğünü asla kırılmaması 2. sınıf insan muamelesi yapılmaması gerektiğine bir mal gibi değersiz bir yaratıkmış gibi başkalarının ve özellikle erkek egemen hegemonyası altında ezilip yok edilmemesi gerektiğine olan inancım tamdır. ekmeğin, suyun ve doğanın kustallığı her şeyin üstündedir. büyüklerimiz en doğal zenginliğimizdir onlara saygıda bir kusur asla yoktur. ve insan diyenlerdenim. ellerin kabesi var benim kabem insandır diyorum ve bu noktada ateist oluyorum. çevremde gördüğüm her ateist bana en ateşli inançlıdan daha çok güven vermiştir. çünkü körü körüne tapmanın ne derece insanın gözlerini kör edebileceğini iyi biliyorum. inançları için insan yakan bir zümre bana inançtan bahs edemez.
senin kalıplarına-senin bakış açına göre bakmayan hemen ateist damgasını yiyor. benim allah'ın bütün kullarını eleştirmem ve allahla kendi arama hiç bir nesneyi, insanı koymamam ateistlik oluyor öyle mi? tarihten gelen hiç bir kaynak doğru söylemez. 200 yıl öncesinin yazılı kaynakları bile ne kadar değişerek geliyor. hiç bir hoca efendinin!! zırvaları umrumda değildir. bunu kökten-tümden reddediyorum. özür dilerim senden ama inanmıyorum buna. arapların yaşam şekliyle benim yaşam şeklim bir olamaz. onlarla gibi yaşamamı isteme benden. ama bunu ısrarla yapıyorsun. iki kelam-ı kibar okuyup din adamı kesiliyorsun. ateisti kutsal kitabı okumadan eleştiriyor diye topa tutarsın ama beriki tarafta okuduğun şeylerden hiç bir anlam çıkarmadığın bütün davranışlarında gözlemlenebilir. inanmayan bir adam kuran-ı kerimi okduğu zaman inanayım diye okumaz alır inceler bir eser olarak bakar ve kafasındaki çelişkilere aydınlatma adına okur. bende aynen bunu yaptım. hiç bir şey beni yanıltmadı. doğruluğumu tekrarladı. fakat okunan şey ne kadar doğru!! işte bu önemli. bu kaynaklar ne kadar doğru?
kendini dünyanın en temiz adamı sayman senin yanılgındır. kalbin kirlenmişse onu temizlemenin bedeli ağırdır. herkeside aynı kefeye sokma.
bildiğin ateisttir. benim anlamadığım inançsız olunca kul hakkında mı giriyor bu ateistler , zina da yapıyor . içki manyağı. arkadaşım nasıl bir örümceksiniz. sizin mantığınıza göre ateist insan ana bacı tanımayan şerefsiz bir insan.
şuana kadar ahlaksız bir ateist tanımadım ama inançlı binlerce şerefsiz adi tanıdım. yahu adam olun iki dakika. bok atıp şucuydu , bucuydu diye ayırmayın insanları. inanıyorsa kendine inanmıyorsa yine kendine. vadedilen cennet için içinizdeki şeytanı bastırıyorsanız yazıklar olsun. sonunda huri beklentisi olmayan sadece öyle olduğu için ''iyi'' olan insanlara bok atmayın. en azından ikiyüzlü davranmıyorlar onlar.
Belki de gerçekten hayatın keyfini çıkaran insandır.yani sen sırf inandığın için hayatın keyfini çıkarıyorsun ama o inanmadığı için keyif felan hikaye onun için.Allah aşkına,hayattan keyif almanın inanmak ya da inanmamakla ne ilgisi var?yazılanlara bakıyorum da tüm günahlar keyif verici adlediliyor,tamam eyvallah.peki bu keyif verici olarak adledilen şeyleri sadece ateistler mi yapıyor?hem yapıyorsa bile adam en azından ikiyüzlü değil,inanmıyorum diyor zaten baştan.peki ya hem inanıp hem de inandığı tanrının buyruklarına karşı gelenlere ne demeli?kimse kendini kandırmasın,bu ülkede müslüman olarak geçinen insanların azımsanamayacak derecede çoğu neye ve neden inandığını bile bilmiyor.düşünmeden,bu kadar insan inanıyorsa vardır bir bildiği mantığıyla sorgulamadan yaşayıp gidiyor hayatını;sözüm ona keyfini çıkartarak.bu arada bilinçli olarak ve özgür iradeleriyle inananlara değil lafım,geriye kalanlar ise lütfen üzerlerine alınsınlar ve bir parçada olsa sorgulasınlar hayatı.
aptal saptal insandır, boş beleş adamdır, keyfin tadını bilmeyen, tatsız tuzsuz bir adamdır.
tanımların şahı, açıklamaların ilahı geliyor şimdi;
dindar ile kıyaslanan ateist her zaman yanlış anlaşılmıştır. çünkü,
dinarın etrafında, dinin çizdiği bir sınır vardır. mesela bunu bir kavanoz olarak düşünelim.
dindar bu kavanozun içinden hiçbir şekilde çıkamaz. lakin, bu kavanozdan etrafa bakmaya çalıştığında
etrafı buğulu, kırık ve olduğundan farklı görür. kendisi farkına varmasa, öyle olmadığını iddia etse bile,
dindar insan ateist insana imrenerek bakar. çünkü, kendisinda olan sınırlamalar, ateist adamda yoktur.
böylelikle onun başıboş bir dağ keçisi kıvamında ordan oraya zıpladığını, bir an bile yerinde durmadan
var olmuşluğun tüm nimetlerinden sınırsızca yararlandığını sanır. bu tamanen kavanoz içinde olmanın,
emredilen sınırların bir ilüzyonudur.
şöyle düşün baboli,
ateist adam demiş ki, "bu hayat ne boktan mınakoym! bu hayatın bir anlamı yok, bu hayatın bir amacı olamaz, sadece var olduk, ve öleceğiz, ve yok olacağız, ve biteceğiz, ölümden sonrası yok!" bunu demiş bir adamın
sen dünyada gününü gün ettiğini, karıya kıza durmadan çaktığını, şişenin dibinde balık olduğunu sanıyor, ve
bunlardan sınırsız bir zevk aldığını tahayyül ediyorsan, orda bi dur.
günümüzde bir ateistle bir dindar arasında çok fark yoktur. çevrene bakman yeterlidir bunu görmek için.
lakin, bu dindarlar ölümün bir yok oluş olduğunu kabullenemedikleri için, kimliklerinin bir hanesinde
din hanesinde mensup oldukları din yazılıdır.
ayrıca,
önce hayatın keyfinin ne olduğunu sormak lazım, hayatta insana ne zevk verir, içini kabartır?
benim ilk aklıma gelen ibadetin huşusu! öyle kuvvetli bir hazdır ki, seni göğe yükseltir, ordan yerin dibine bile sokabilir. peygamber ali, sırtına ok saplandığında oku çıkarmaları için önce namaza durmuş. kendisi namazdayken oku çıkarmalarını istemiş. işte böyle bir tatmindir ibadet hali.
sen ateistsen, ilk olarak ibadetin huşusundan vaz geçmelisin. bu da kolay birşey değil.
diğeri, dua! bir insan duadan nasıl vaz geçer! nasıl lan! elini açıyorsun, istiyorsun, kesinlikle
reddetmeyen biri var yukarda. her türlü kötülüğü yap; ama o hep affeder. her türlü şeyi iste
o hep verir.
sen ateistsen, herhangi bir bağışlanma mekanizmasına dahil olmuyorsun. yaptığın şeyler, senle beraber
ölümüne kadar geliyor. bu bir insan için büyük bir yüktür. dindar adam dizlerini büküp af diler,
ruhunu temizler, hacca gider vesaire. ateist adam, adımlarını çok temkinli atmalı, çünkü geri dönüşü yok.
ha dersen sen, "la olüm biz cehennemden korktuğumuz için ya da allah'a olan saygımız sevgimizden dolayı
yaptığımız kötülüklerin bağışlanmasını istiyoruz." ben de sana derim ki, allah'ın yarattığı kulu sevmeden,
ona saygı duymadan, allah seni cennetine koymayacaktır. af dilemen allah içinse, senin birebir temas halinde olduğun, kötülüğünle acı verdiğin adam senin hiç de sikinde değil! böyle saçmalık olmaz. velasıl, ateist adam
sorumluluk sahibidir.
başkan ölçemezsin ki zevkini. hani "akıt lan bu gün ne kadar zevk aldın!" dersem, nasıl şeyedeceksin ki!
ben de sana sorarım o zaman,
sokakta karşına çıkan aklını yitirmiş güzel insanlardan daha çok mu zevk aldığını sanıyorsun?
içkiden bahsediliyorsa yanılıyodur ama farkında değil.
içkinin kölesi olmak özgürlükse haklısınız.
sarhoş birine istediğim her şeyi yaptırabilirim.*
öyleyse sarhoş sadece içkinin değil herkesin kölesi olabilmekte.
ölümüne yakın tüm keyfi burnundan gelir, kabre yaklaştıkça o keyiflerden mutluluktan ayrılma korkusu başlar, o sevdiği sevgilisi, o en sevdiği dondurma, o en sevdiği kişilerden ayrılıacak olmanın vereceği ızdırabı ancak bir ateist bile bilir...
zorluk anında bir yaratıcıya sığınmamak ne kadar keder , üzüntü verir insana. bunu da bir inanan bilir..
karanlık içersinde güneşi bırakıp, ateşböceği gibi kendi sönük ışığına dayanmaktır bu durum..
ya da gözünü kapayıp etrafı kendine gece yapan kişidir..
tanrının tutsağı nasıl olunuyor bunu bir zahmet açıklaması gereken kişidir.
bu güne kadar yapmak isteyip te yapamadığım bir şey yok ise nasıl oluyor da ben tutsak oluyorum vallahi anlamadım?
ama yok ben tutsağım gerçekten diyorum. zina yapmam lazım benim, karı getirin bana amuna koyim. eyvah ! küfür ettim abooo tanrı'nın elinden kaçtım galiba hobareh ben özgürüm. *
zavallıdır. hayır, hakaret olarak değil, gerçekten böyledir. hayatta asıl alınması gereken zevklerden yoksundur. özgürce yaşadığını düşünse de aslında tutsak olandır. nefsi onu esir almıştır. yaradanın olduğuna inanmamakta ısrarcıdır, çünkü yaradan onu nefsinin arzuladığı şeylerden menediyordur. o hayatın tadını çıkardığını zannederken, aslında battıkça daha da dibe batıyordur...
ayrıca ramazan pidesi olarak söyleyebilirim ki; dini günleri yaşamayan insan hayatın tadını çıkarıyor sayılmaz. *
ateist kişi büyük olasılıkla özgürlükten bahsederken zina, içki gibi özgürlüklerden bahsetmiştir, zira islam kökeninde (bu laf sadece gördüğü kötü örnekleri argüman oluşturmak için kasan tiplere gidiyor) kaka bir din değildir. tabi kişinin yaptığı bir seçimdir bu pek üstünü düşünmek gerekmez. bu ülkede din konusunda adam gibi tartışacak çok az vardır çünkü herkes bir sidik yarışıdır tutturmuş gidiyor.
"biz iyi yaşıyoruz" olayına ise hiç girmiyorum ve bir tutam görecelilik reçetesi yazıyorum.
hani bir söz var. hz ali söylemiş ''eğer allah yoksa bana bir şey olmaz ama ya varsa'' diye. bu yahut buna benzer bir cümle. güzel bir cümle.
ateist arkadaşlar tabi hemen ''ya zeus varsa'' şeklinde bir savunmaya girişiyorlar. akabinde de şunu diyorlar ''eğer allah yoksa sen boş yere hayatını zindan ediyorsun ben hayatımı yaşıyorum ama sen yaşamıyorsun'' diye.
ben bazen merak ediyorum ateist arkadaşlar benden farklı ne yaşıyorlar gerçekten merak ediyorum. günde 1 saat namaz kılmam , içki içmemem, zina etmemem, kul hakkına girmemem, saygılı bir insan olmaya çalışmam hayatımı zehir etmek mi? yani anlamıyorum bazen hani arkadaşlar diyor '' biz iyi yaşıyoruz'' diye. ben soruyorum babali benden daha çok mu zevk aldığını sanıyorsun hayattan?
eğer uçma yeteneğin yoksa sanıyorum senden daha iyi yaşıyorum ben bu hayatı he ne dersin?
edit: arkadaşlar iftira kul hakkı vs vs bunların dinle bir alakası yoktur. insan olan yapmaz zaten. bütün baslıklarda ateist arkadaslarımız ''biz sizden özgürüz biz daha iyi yasıyoruz'' gibi şeyler yazınca düşündüm ben acaba bu özgürlük dedikleri ne olaki? yani ben elbette ateist kul hakkı yer yalan söyler vs vs diye düsünmüyorum. ama be abi bu özgürlük daha iyi yasamak hayatın keyfini çıkartmak ne ola bir onu diyin bana?
sen her fırsatta ''biz hayatın keyfini sizden daha iyi cıkartıyoruz'' dersen ben de sorarım o keyifler ne?
