hayat hep güzel şeyleri kısa bir zaman gösterip insanda ümit uyandırıyor. sonra hemen bunu yok edip yerine çekilmez ve monoton olan zamanı geri getiriyor uzun süreliğine. ondan sonra belki yine güzel bir şeyer olur diye bekliyorsunuz. ve oluyorda ama hiçbir zaman tatmin edici veya tamamen olmuyor. hep eksik ve hevesi kursakta bırakan türden oluyor. hayattan büyük bir uyuşturucu var mı gerçekten? uyuşturucularda aynı mantık değil midir?
kısa bir anlşık zevk ve monotonluğa geri dönüş. sonra o anı tekrar yaşamak için beklenilen uzun süre.
