dünya üzerine hakim kılınmış çarpık düzenin insanın hayattaki amacının olması gerekenin dışına çıkmasına neden olmasıdır. öyle çarpık bir düzendir ki; insanın veren değil, sürekli alan bir varlık olması gerektiği kendisine inandırılmıştır. dahi iyi bir araba, daha güzel ev, daha çok para, daha güzel televizyon, daha güzel cep telefonu gibi küçük amaçlar, insanın yegane hedefleri haline gelmiştir. daha çok varlık sahibi olmak itibar sebebi haline getirilmiştir. bu küçük hedefler insanların gözlerini öylesine kör etmiştir ki yanı başlarındaki yoksulluğu göremez hale gelmişlerdir. hatta insanlar birbirlerinin yoksulluklarına, ihtiyaç sahibi olduklarına dahi inanmamakta, o insanların da kendileri gibi varlıklarını gizlediklerine inanmaktadırlar.
daha söylenecek çok söz vardır fakat amaç zaten farkındalık uyandırmaktır.
