bütün sorunların kökeni. hayvanlar aleminde mutsuzluk yoktur çünkü onlar için sadece dış dünya vardır. Yaşadıklarını bilmezler sadece yaşarlar. iç dünya nedir bilmezler. yani sadece anda var olurlar. Bu yüZden geçmişteki pişmanlıklar da gelecek kaygıları da hayatlarında yer edinemez.
insanlar arasında bu şekilde yaşayabilen çok kişi vardır. onların kim olduklarını biliyorsunuz. Genelde kararlı, başarılı ve harika olarak nitelendirilen insanlar bunlardır. hayatın o kadar farkında değillerdir ki onun üzerinde düşünmezler. O anda var olurlar ve tüm benlikleriyle bir işi başarabilirler. Kötü anlamda söylemiyorum fakat hayvan gibi yaşarlar.
Bir de hayatları üzerine çok kafa yoranlar vardır ki bunlar sürekli düşünürler. zihinleri pişmanlıklar ve kaygılar ile dolar. benim de içlerinde bulunduğum bu gruptakiler belki gerçeğe daha yakınlardır fakat malesef aynı zamanda hayatları ızdırapla doludur. Yani boşluk hissi, başarısızlık, konsantre olamama, depresyon, kaygı ve sair.
özetle hayatın farkına varmak bir hastalıktır. Olması gereken kendimizi hayatın akışına bırakıp hayatı unutmaktır. hayvan gibi yaşamak istiyorum öbür türlüsü çok zor.
