insanın içinin sıkıldığı, hatta nefes borusuyla midesi arasında bir kesintinin meydana gelip kasıldığı, herşeyin bir çıkmaza girdiği düşünülen anlardır.
ölüm anıdır. Artık herşey bitmiştir. Artık ne suyun tadı,ne yarin ıslak dudağı ne de sıcak ana kucağı vardır.Bunların hepsi kafadan saliseler içinde geçtikten sonra çok hafif bir meltem hissedilir ve gözler ağır ağır kapanır. yolun sonuna gelinmiştir. *
çocukluğunuza dönemeyeceğinizi anladığınız andır. Bu yüzdendir ki her mutsuzluk anında ona koşarsınız ama aynadaki yansımanız bile ona yakın değildir. Gözleriniz dahi artık çok değiştiğinizi bağırır gibidir bu sebeple geriye ağzınızdan dökülen bir kuru ağıt kalır Yavuz Çetin'den 'benden sizden biri yaratmayı nasıl başardınız ?'...
*basur hastası olan birisinin kabız olması sonucunda tuvalette çektiği sıkıntı.
*camide namaz kılarken osuruğun gelmesi ve dışarı çıkmaması için sarf edilen çaba.
yakin bir zamanda senelerdir sava$masina ragmen hastaligina yenik dü$üp ölecegini bildiginiz bir insana "merak etme, iyi olacaksin yine, gecicek hepsi" demek.
