aslında ne istediğimizi neye ihtiyacımız olduğunu bilmediğimiz için böyle hissediyoruz. oysaki biraz sevgi, mutluluk, huzur, güven olsa hayatımızda her şeye bakış açımız olumlu olabilir. ewed
ancak hayatın boş olması insana mutluluk verebilir ki nitekim "at kendini diskolara" şarkısında da hayatın boş olması geçiyormuş. madem boş o zaman hiçbir şeyi kafaya takmamak, üzülmemek, mutlu mutlu yaşamak en iyisi.
Üç kağıtçı filminde kemal sunal'ı arabasına alan, olayları tersyüz eden bütün filmi tek ceket gömlekle bitiren minibüsçü hasan'ı unutanımız yoktur sanırım. Ya da atla gel şaban'daki "hadie topkapi topkapiii topkapiii" nidası... Korkusuz korkağın limon takıntılı ayı abbas'ı "-durr yapmaağ!" diye bağırışı kara murat'ın kazıklı voyvodası, Carlos'u, Zağanos Paşa'sı (pis türkler hepinizi kazıklayacağım) "Şiki Şiki Baba" kasediniarayan Davut, Umudumuz Şaban filminde arsa sahibi müteahhit, Ferdi Tayfur'un Yuvasız Kuşlar filminde giyim dükkânı sahibi ve ona eziyet eden Hilmi abisi, kırık çanaklarda karısını evden kovup sonra pişman olan cemal "Zehir Hafiye" filminin "Manyak Mahmut'u. turgut özatay...
Bir zamanların ünlü jönü sokak sokak dolaşıp albüm satacak hale geldi, cenazesine kimse gelmedi...
