Sanırım 25 ve sonrası. 26 yaşında biri olarak şunu söylemek isterim ki zor yaşlar. Yok üniversiteden mezun ol,kendini geliştir sonra işini oturt... ya sonra evlilik tabiki de. Sanirim en zor kisim da burasi. Hayatinin geri kalanini ilgilendiren onemli kararlar aldigin ve inşa etme uzerine kurulu yaşlar...
Hep boktu aslında. iniş çıkışlar da oldu. Ama en kritik yaş benim için 24 oldu. Ondan sonra toparlayamadım. Toparlanmanın mümkün olmadığı noktadayım. Artık asıl yuvam olan kanalizasyona doğru ilerliyorum.
işe başladığın yaştır.
Geçen gün uzun zamandır görmediğim bir akrabamı gördüm, gözlerindeki o ışık sönmüş senin dedi. Yapma be abla karanlıktandır o dedim, yemedi.
Üniversitenin bittiği gündür. Sudan çıkmış balık gibi seme olursunuz. Ne yapmakn istediğinizi ne işe gireceğinizi bilmezsiniz. Asıl hayat o zaman başlar.
Artik 40'a merdiven dayamis, abilikten amcaliga gecisin baslamistir. cocuklar buyudukce sorumlulugun artacak, bos vaktin olmayacaktir. Bir de paran yoksa veya az kazaniyorsan isin cok zor olacaktir.
