kaç yaşında olursanız olun, nereye gidersenız gidin, ne yaparsanız yapın bazen hayat sizin için olduğu yerde sayar ama o bazenleri bile ortadan kaldıran bi yaş vardır, hayatı omzunuzda çatır çatır başlatır: babanın öldüğü yaş.
aslında üç dört kez yaşanılan yaştır.
ilki doğdumuz yaşımızdır:0
ikincisi üniversiteye başlama yaşı olabilir daha doğrusu aileden ayrıldığınız yaş:18
üçüncüsü kendi ailenizi kurduğunuz yaş:25-30
sonuncusu da yaşlandığımızı hissetiğimiz yaş:+65.
görecelidir.her bünyeye göre değişkenlik gösterebilir. ama genel olarak benim şahsi kanaatim yalnız kalınan zamandır. kimisi 7 yaşında yalnız kalır hayat çok erken başlar onun için, kimisi kırkına gelmiştir hala laylaylom.
not: yalnızlıktan kastım, arkanı dayayacak kimse olmamasıdır.
rahat içinde, pohpolanarak ve hayatın gerçeklerinden uzak tozpembe bir hayat yaşıyorsanız; belki de 45.
ama doğduğunuzdan itibaren boyunuzdan büyük sorunlarla uğraşıp acılar çekiyorsanız;5 bile olur.
Hayat tanımının açılması gereken tanım. iş hayatı mı aşk hayatı mı kişiliği koyacak yaş hayatı mı bir karar vermek lazım. An itibariyle iş arkadaşıma sorduğumda "ne zaman başlıyormuş ki, ben hala bekliyorum başlasın diye" cevabını almam da ayrı bir tartışma konusu açar ya, neyse.
