öncelikle kendini boş yere üzmesin, neredeyse dünyanın yarısı bu durumdan hayli uzakta yaşamakta diye teselli edeceğim insandır.
gel gelelim ki, hayatlarını amaçsızca, rüzgarın önüne kattığı yapraklar gibi oradan oraya savrulan insanlardır. her beğendikleri insanı kendine idol, her dinledikleri şarkıyı hayatlarının en güzel şarkısı zannederler. kendilerine ait bir yaşantıları yoktur. başkalarının seçtiği hayatı yaşarlar. çoğu zaman değil, her zaman üzülen insanlardır.
Doğrusu: hayata kıçından anlam yüklememiş insandır. evet bu kodumun hayatının ne yazık ki zannedildiği gibi ulvi bir anlamı yoktur ancak bazı durumlar hayatı anlamlı kılabilir o da evrensel değil bireyseldir.
