bir erkeğin şu fani hayattaki son nefesinde sarfettiği duyulmadıkça inanılmaması gereken cümle. ancak burada erkekleri yalancılıkla itham edemeyiz. zira bahsi geçen bu erkek arkadaşımız o an için işbu cümleyi gerçekten hissederek sarfetmiş de olabilir elbet. aynısı bağyan arkadaşlarımız için de geçerlidir. " seni sonsuza kadar seveceğim " , " hayatımın erkeğisin/kadınısın" vb. gibi cümleler sarfedenler, içinde bulundukları o anda, mevcut koşullar sebebiyle yanılsamalar içerisindedirler. bu gibi cümlelere maruz kalınıldığında elbette mutlu olunmalı ancak *** inanılmamalıdır.
şekli şemali, posteri, oynayan kişileri** itibariyle, 70ler modundaki, ayhan ışık-belgin doruk filmlerinin remake'iymiş gibi gösteren buna rağmen, sağ sgösterip sol çakmasını umduğum, bugüne kadar kötü film yapmamış uğur yücel baba'nın, bu işlerde gittikçe ustalaştığını göstermesdini dilediğim, sabırsızlıkla bekliyor olmasam bile, insanda merak uyandıracak olan 24 kasım 2006 tarihinde vizyonlarda olacak olan, senaryosu-yönetimi uğur yücel'e ait olan, eski bir şarkıcı ile, üst katına komşu olan ''tophaneli tayfur'' un hikayesini anlatacak olan türk yapımı film..
uğur yücel isminin garantisine güvenerek bekleyen izleyici kitlesi bu filme hak ettiği değeri zaten verecektir ama gönül istiyor ki o malum genel izleyici de sinemalara akın etsin, gişedeki güzel hanımlara hayatımın kadınısın diyerek biletlerini alsın, bu hikaye ile hüzünlensin,türkan şoray'ın o büyülü oyunculuğunu görsün, o görüntü yönetimini takdir etsin, müziklerin filmin ruhuna nasıl uyum sağladığını fark etsin...
çünkü bu film o yüksek sanat anlayışıyla, o seçkinci tavırla yapılmış filmlerden değil.kimsenin umurunda olmayan kişisel bunalımları, hezeyanları anlatmıyor. hikayesi, tam da söyledikleri gibi "bizim hikayemiz." bu filmin insanları yaşadı, hala yaşıyor. bu filmdeki aşk, arabesk, bazıları için ıstıraptan ibaret hayat hala gerçek...
filme taraf olan bu satırların yazarının söyleyebileceği çok fazla söz yok bunlardan başka. başta senarist ve yönetmen uğur yücel'e; oyunculuklarıyla harikalar yaratan türkan şoray'a, yıldırım memişoğlu'na, ezgi mola'ya; özellikle mucizevi istanbul görüntüleri için görüntü yönetmeni jürgen jürges'e; filmin gizli kahramanı orhan gencebay ve diğer müzisyenlere; yapımcılara ve filmde emeği geçen herkese nacizane teşekkürlerini sunabilir en fazla, sabaha karşı yersiz bir duygusallığa kapılabilir ve hayatımın kadınısın sözünün anlamını düşünebilir bir kez daha...
"iki yalnız insanın filmi. istanbul'a, onun küçük insanlarına, türk filmlerine dair bir film gibi düşünüyorum. özlediğim bir şeyleri yazdım. esengül, orhan Gencebay, bergen, türk sanat müziği duydum yazarken. ev kadınlarının, arabeskçilerin, müzikseverlerin, fotoroman sevenlerin, melodram sevenlerin gözleri yaşlı ama gülümseyen yüzlerini hayal ettim bazı sahnelerde. bu filmi seyirciler için yazdım. gerçeğin romantizmini görüyorum resimlerde. özlem ve göndermeler var eskilere, ama bu günün dilini konuşan, mahallemizdeki insanlar bunlar. hepsi de kırık kalpler..." uğur yücel
istanbul u özleyenlerin keyif alacağı konusuyla ve yönetmenliğiyle vasatı aşamamış film. dediğim gibi istanbul hasretiyle tutuşan biriyseniz bi'de üzerine orhan gencebay klasikleri eklenince duygulu anlar yaşayabilirsiniz. Tabi bu duyguların ne olacağı size kalmış. he bi'de unutmadan; (bkz: damarımda kanımsın)
az önce izlediğim ve beni alıp eski günlere götüren, bazen arabeski neden sevdiğimi anlamama yardımcı olan güzel film. özellikle müziklerin seçimi çok iyiydi, uğur yücel de usta oyunculuğunu bir kez daha konuşturmuş.
--spoiler--
ama ne vardı tophaneli asuman'la kızını daha evvel alıp götürseydi. ne kendi elini kirletseydi, ne de o kız o hallere düşseydi.
--spoiler--
uğur yücel'in türkan şoray'a olan aşkını resmen ilan etmek için çektiği film. olan yine biz seyircilere olmuştur. sadece binnur kaya'nın kuafördeki sahnesi ve yıldırım memişoğlu'nun* performansı dikkat çekicidir...
sahildeki bi sahneden diyalog
tophaneli tayfur: hayat esrarengiz ve biz hep firardayız kendimizden...
salih : vay be! hani rakı şişesinde balık olsamdan daha baba laf ettin tophaneli
tophaneli tayfur: ne güzel laflarımız vardı da kayboldu gitti salihcim...
filmin bir yerinde uğur yücel türkan şoray'a öyle bir güzel söz eder ki film de olsa, içinize güzel ve bereketli yağmurların yağmasına yeter: geldim gidiyorum, senin gibi güzelini görmedim.
ugur yucel ın cektıgı guzel fılmlerden bırıdır ancak bız yenı nesıl ıcın pek bır bok ıfade etmemıstır o kadar cok unutmusuz kı sevmeyı sevılmeyı fılm mubalaga geldı gıdıyor genclıgımıze.
tabı ya artık tophanelı tayfur gıbı adamlarda kalmadı herkes 3 çocuk yapsın dıyen kasımpaşalı tayyip var bir tek.
--spoiler--
+ hayat esrarengiz ve biz hep firardayiz kendimizden.
- vay be. hani raki sisesinde balik olsamdan daha baba laf ettin tophaneli.
+ ne laflarimiz vardi da kaybolup gitti be salihcigim.
--spoiler--
