En mutlu hissettiğim an, bizim evin alt katındaki kiracının oğlu kamil'in bahçedeki sünnet düğününde kırmızı rugan pabuçlarımla ortada koşturduğum dakikalardı.
Üzerinde ufak beyaz bir çiçek olan bantlı, parlak kırmızı rugan pabuçlar. Şimdi bile olsa giyerim.
Pabuçlar bana küçüldükten bir süre sonra kamil ve ailesi taşındı gitti. Aklımda ona dair bir o koşturduğum gece, bir de beni üzerinde gezdirdiği sarı kasalı, plastik kocaman kamyonu kaldı.
ey sevgili…
heyben acıyla dolar da nefes alamazsan gel..!
huzur bulacağın kıyılarım senindir…
umutların solar kurur da su bulamazsan…
beraber sulayalım gözyaşlarım senindir…
kanadın kırılır da maviye uçamazsan ne güne duruyor al..!
kanatlarım senindir…
çaresiz çilelere bir umut bulamazsan kendime ettiğim dualarım senindir…
