bir çok insanın aklından en az bir kere geçirdiği düşüncedir. zaten hangi büyükle babayla dedeyle konuşulsa hepsi gençliğinde çok şey görüp geçirdiklerini anlatır. çoğunun bi sik yaşamışlığı yoktur oysaki. alt tarafı bir kaç kazık yemişlerdir bir kaç kez hatun muhabbetleri olmuştur falan filan... bunlar ortalama bir ömürde zaten herkesin başından geçen şeyler. sonra bir de bu tipler film izlediklerinde yok efendim öyle tesadüf mü olur derler. ya da korku filminde kız neden karanlığa doğru gidiyor saçma amk falan derler. gider amk öyle tesadüf de olur amına koyim hem de bal gibi olur. senin hayatında olmadığı için senin hayatından da film falan olmaz boşuna çok şey yaşamış tribine girme. kendine gel insan ol amına koyim.
önemli olan konu değil anlatış biçimidir. lakin çok basit bir konuyu kitaplaştırılmış veya filmleştirilmiş olarak görmek de mümkün. bu yüzden hayatını güzel bir şekilde anlatırsan belki film ya da roman olabilir, fakat böyle bir şekilde cümle kullanacak kadar basit biriysen affedersin bi bok olmaz!
tüm filmlerin bir yada bir grup insanın hayatından alıntılar yoluyla ekrana taşınması, filmlerde insanların yaşayış şekillerinin anlatılması göz önünde bulundurulursa ve her insan izlediği filmlerden kendilerine de bir takım paylar çıkarıyorsa olabilitesi yüksek bir durumdur.
geçende, middle east araştırma merkezinin 2010 ocak ayında yaptığı araştırmaya göre, metrekareye 23 tane adam düşüyor bu savı hareretle destekleyen.
bir ülkede herkes mi küçük emrah tandansı yakalar meyhane masasında arkadaş!
sadece şunu söyleyip gidicem -zira tekel bayiinde müşterim bekliyor- sen, başından geçenleri anlatsan ancak üçüncü sınıf bir şarkıcının yirmi yedinci sınıf klibine konu olur hayatın. bu kadar da net bi insanım, kusura bakma hafızotti.
