yaşanılan her şeyi çabuk tüketmektir. her şeyi hemen yaşayıp daha fazlasına heyecan duymamaktır. bence bir takım geleneksel kurallar da bu yüzden var. çok geniş biri olduğunuzu düşünün sürekli ilişkiler yaşıyosunuz hepsiyle yatıyosunuz sonra kırılıyosunuz , yalnız kalıyosunuz artık yalnız kalmak o kadar saçma ve aşırı bir durum haline geliyo ki en ufak bir yalnızlıkta kendinizi umutsuzluğa vuruyosunuz. bir de bir şeyler için çabalayan biri olduğunuzu düşünün. dişinizle tırnağınızla bir amaçla yaşamaya başladığınızda hayat anlamlı oluyo öteki türlü son kullanma tarihi olan doku çuvallarından bir farkımız yok*. bir şeyleri yaşamak için doğru zamanı bekleyin , başarıları , ilişkileri , evlenmeyi. her şeyi bi anda yapmaya kalkınca olmuyo , içi boşalmış bir şey oluyo hayat.
