Günlük hayatta bir çok insan görüyoruz.herkes çok meşgul ve çoğu 24 saatin onlara yetmediğini söylüyor. Allah onlara yardım etse de meşguliyetleri devam ederken başlarına bir şey gelmese. Bense gününün en az 4-5 saati boş olan bir insanım ve hayatımı mutlu ve yaşanabilir kılan detaylar sakladım kendime. Sokakta bir kadının arkasından yürürken rahatsız olmasın diye önüne geçmek veya sosyal alanlarda kapılardan geçerken bana yakın olan insana kapıyı tutmam gibi. Bunları yaparken egoist olarak bir teşekkür beklemek için değil sadece onu ve kendimi mutlu etmek için yapıyorum.
Her türlü kimyasalın etkisinden arındırılmış, her türlü duygunun özellikle aşkın isimleyerek aşağılayamayacağı ve beslenildiği kişiye veya şeye sınırsız sadakatle bağlayan sevgidir.
Hayatı yaşanır kılan tek detay böyle bir sevgiyle sevilip sevmektir.
Çocukların gülümsemesi özellikle kocaman gözlü dolgun yanaklı çocukların gülümsemesi, her sabah güvercinler için kapısının önüne buğday koyan esnaf, elinde ciğer poşetiyle kedileri toplayıp besleyen teyze, camiden çıkan gençlere dua eden amca, şiirler, okunmaktan yıpranmış kitaplar, yağmura şemsiyesiz yakalanmak ve ıslanmak sonrasında ısınmak için içtiğin çay, kızılay soda, anne kokusu, babanın kötü sesiyle sabahları söylediği şarkı, en sevdiğin çikolatayı el kol şakalarını sevmediğini bilen arkadaşlar, uzun süredir giymediğin paltonun cebinden çıkan para, güzel şeyler peşinde koşup yorgun bi şekilde yatağına yattığın zamanki derin uyku...
Sevgi bir sekilde hissedilir tamam o normal de, hani bazi anlar vardir sanki dunyaya bunun icin gelmissiniz gibi hissettirir. Heh o hissettirme olayi yasanilabilir kılıyor. Hissetmediginizdeyse her sey yalanmis gibi geliyor.
8 yasindaysaniz ve bir kiza asiksaniz hayat cok guzel.
