ankara merkez kafasına göre herkes olayıdır. sevgili olaylarının boktanlığını görmüş geçirmiş, bir iki dostuyla zaman geçiren, çoğu zaman yalnızlığıyla sevişen kişi olmaktır.
--spoiler--
yalnızlıkla sevişir oldun, karanlık hep zifir ve gökyüzünde güneşin doğum sancılarını bekledin.
--spoiler--
bir çoğumuzun yaşadığı durumdur. ne olursa olsun yalnız geçireceğiz o yüzden boşa çırpınışların bir anlamı olmadığını bize gösterir. sen ne yaparsan yap her zaman yalnızsın. hareketlerin isteklerin doğrultusunda gerçekleşecek ve çoğu zaman isteklerin sadece senin yalnızlığına bile yetmeyecek durumda olacak böyle oldukça yalnızlığın bile seni terkedecek. bu duruma alışmak en iyisidir. eninde sonunda elbet bir şekilde hepimiz yalnız doğduğumuz gibi yalnız öleceğiz belki de yalnız yaşayacağız. en iyisi bu durumu kabullenmek değil midir?
hata yapma lüksünün olmadığına inanan insanların "tercihidir", "seçimidir".
ne zaman ki hıh galiba bu o dediğindeki, yanılgısını hep erken görmenin acı burukluğu, yüzüne tebessüm diye oturmuştur.
aramaya inancı kalmadığı gibi aramaktan vazgeçmiş, akışa teslim etmiştir kendisini.
Bu yalnızlığını çeşitli felsefi düşüncelerle teselli etmeye çalışan, hobi edinmesi gereken, sosyal medyada uzun zaman geçiren sürekli film ve dizi izleyen büyük paralar biriktirmesi mümkün olan, karşı cinse inancı kalmamış olan adam-kadındır. Yaslandığında geçmişine baktığında pişmanlık duyması muhtemel olan fakat şahsen bence pek fazla da birşey kaybetmeyen kişidir.
olsa iyi olur olmazsa da sorun olmaz felsefesini benimsemiş kişidir. bence hayatta iki şey var zaten, bi beklemek bi de zorlamak. fazla zorlarsan ters tepebilir. üzülen sen olursun. sevgili arayışı içinde olmak ise bence acizliktir. sevgililiğin tanımı, iki sevginin ortak bi sevgide kaynaşmasıdır bence.
olmayacağını kabullenmek senin leyhine olur bazen, eğer güçlüysen. çünkü bilirsin bir daha kimse kolay kolay acıtamıycak seni, kimse ağlatamıycak. huzur verebilir insana bu durum.
ama...
sokakta mutlu çiftleri görünce, herhangi bir cafede oturmuş gülüp eğlenen sevgilileri görünce, gece yarısı market alışverişinden el ele dönen iki sevgiliyi görünce, aldıkları jelibonları birbirlerine kendi elleriyle yedirdiklerini görünce ve konuşmadan, sadece birbirlerine bakıp çok şey paylaşabilen insanları görünce...
işte o zaman biraz çaresizliğe ve boşluğa düşebilirsin.
hayatı tekte göğüsleyebileceğini savunan kişi davranışıdır. aslında kral adam ya da kadındır. kafasına göre takılacaktır. en azından özgürlüğün dibine vuracaktır, kimseye ve hiçbirşeye sorumlu olmayacaktır. hatta kendine bile, mesela ansızın birgün evdeki eşyaları bırakıp hiç bilmediği, tanımadığı bir yere göç edebilecektir. sonra bira şişelerinden adını defalaraca yazma şerefine nail olacaktır. ser sefil bir hayatın sefasını sürecektir.
gerek hayat tecrübeleri, gerek sevgilinin anlamsız olduğunu gerçeği, sonuçta yalnız öleceğinin bilincindeki kişinin söylemi.
ve artık bu kişinin sevgili arayışı zorunluluğu ortadan kalkmış kafasına göre yaşayan çocuk kimliğine bürünmüştür.
rahattır relaxtır. kimin ne cacık düşündüğü kasım paşadır. yaşıtlarının sevgili ilişkileri deneyimleri tecrübeleri;
kişinin araştırma konusu olmuştur tez yürütüyordur ama bulaşmıyordur.
