Hayat dediğin nedir ki? Onu hayat yapan bizim korkularımız, bizim özlemlerimiz, bizim tutkularımız. Yaşamak bir ödül olmalıydı, yeryüzüne tapmalıydık...
çok komik bişi herkesin ağzında bi sigar ufka doğru zeki müren bakışı atıp "sorgulama" yaptığını sanması..hayır ölüm nedir aşk nedir buldun ,sorguladın diyelim çare olabildin mi sorguladın bi de moralin bozuldu ,depresif oldun..halbuki bırak bu işleri yaşa paşa paşa..nasılsa sonunda uzun bi uyku dönemi var yolun , uyanmamacasına o zaman bol bol vaktin olur sorguya..
"hayatı sorgulamaktan vazgeçtim artık" dedi yaşlı adam ölüm döşeğinde. torunu gözlerini açıp sordu; "biraz geç kalmadın mı dede?". dede cevap verdi; "ibnelik yapma"
Anladığım hiçbir şeyi sevemedim ben. Tanrı 'yı, hayatı, insanları, filmleri, şarkıları, kitapları;..Hiçbirini sevemedim. Bir aşkı anlayamadım. Belki de ondandır bunca uğraşım. Bunca mücadelem. ilk sevişmemde canım yanmıştı benim. ilk öpücüğümde hüngür hüngür ağlamıştım. ilk seni seviyorum cümlesini duyduğum an öfkelenip bu kadar iyi olamazsın dedikten sonra bir tokat atmıştım kendime. Koşmuştum sahilde. ilk aşkım arkamdan bağırmıştı;nereye ?; Donup kalmıştım . Ellerimi dizlerime koyup öksürmüştüm. Nefesim açılsın diye deniz suyundan içmiştim. Tekrarlamıştı ilk aşkım; ;nereye? Tekrar koşmuştum. Soruları sevememiştim hiçbir zaman. Nefesim ritmine kavuştuğunda dönüp geri baktığımda hiç kimseyi görememiştim. Hayatların sonlarını gördüğüm an bu filmi önceden izlemiştim demiştim. Sonları değiştirmek için çabalamadım hiçbir zaman. Anladığım hiçbir şeyi sevemedim ben. Dostlarımı sevmemin tek nedeni; onları anlamamış olmam.
queen in bohemian rhapsody de bahsettiği kavram, hayatı sorgulamadan yaşamak, bu sabun, bu elma ağacı, bu da sokak. sabunla ellerimi yıkıyor, elma ağacından bir elma aşırıyor, sokakta ıslık çala çala yürüyorum. hiçbir şeyin nedenini, öncesini, sonucunu merak etmeden, sadece yürümek, hayatın getirdiklerini iyi ya da kötü ayırdetmeden kabullenmek, iyide mutlu olup kötüde hüzünlenmek. bütün duyguları apaçık yaşamak, duyumsamak, hayatta duygulardan daha değerli bir şey olmadığını farketmiş olmak. çoğunda yanılınan, hayatı boşvermek değil, güzel duygular yaşamak için çabalamak.
çünkü sorgulamanın sonu yok. o aranılan cevap asla gelmeyecek, sadece bir sonraki soru için gerekli olanı verecek. sonsuza kadar uzanan bu zincirin halkası bir yerden kırılmalı. o kırılan yerden hayata teslim olmalı.
