Yakınlarıma -özellikle anneme- göre hiçbir şeyi ciddiye almıyorum. Kendime kalırsa da bence biraz ciddiye alıyorum. Sadece plan yapan biri sayılmam pek, o kadar. Niye birkaç sene sonrası için vs. Planlar yapayım ki? Kafamı ne uzak gelecekle ne de geçmişle yorarım. Yaşanacaklar benim seçimlerim doğrultusunda yaşanır zaten vakti geldiğinde. Fazla kaygı erken yaşlandırır ayrıca gerek yok.
