Hayat zaten çok uzun değil, ölüm hiç beklemediğin anda geliyor. Ya sana ya da sevdiklerine. Kala kalıyorsun öyle.
Hayatta kimseye kin tutmamak gerekiyor. Ben zaten istesem de tutamıyorum. Verilmemiş o duygu bana, o yüzden olmuyor bende. Sevdiklerinle küs kalmaman gerekiyor, gereksiz gurur, trip, inat falan ömür tüketiyor.
Böyle diyoruz da insan pratikte biraz garip amk. Elinde olduğunu hissettiğine siktiri çekiyor. Daha sonra elinden gittiği için geri almaya çabalıyor. Hevesini alınca geri siktiri çekiyor.
Kısır döngü. Ego bu. Tedavi olunması gereken bir hastalık gibi. Kalp sızlatan, kıran, üzen berbat bir şey. Yok tedavisi.
Edit: bir tane yavsak var, itinayla eksileyip duruyor beni. Bulursam önce belasını sikicem, Sonra derdin ne diye sorcam. Sıralamam bu.
