çıkılamaz bir döngü. hayatı kaçırıyoruzdur belki ama kime ve neye göre. yaşamak istediğimiz ya da yaşamak istemediğimiz şeyleri eğer seçemiyorsak evet hayatı büyük olasılıkla kaçırıyoruz.
Hayat hep kaçacak. Doyumsuz varlıklar olduğumuz için her zaman daha fazlasını isteyeceğiz ve isteklerimizi yerine getiremeyeceğiz. Örneğin Toyota kullanıyorum. Lan diyorum, Mercedes neden kullanamıyorum ben? Hayat, Mercedes’le güzel. Mercedes alsam lan diyeceğim helikopter neden kullanamıyorum?
Hayat sana ayak uydurmayacak. Sen hayatı yakalayacaksın.
Bence sosyal meyda yüzünden sürekli birbirimizin hayatlarını gözetliyoruz istemesekte gözümüze sokuyorlar kapatsaksa sanki biseyleri kaçırmisiz hissi beliriveriyor yani toplu halde ayni seye yönlendiriliyoruz bu bizi mecbur ve kurtuluşu imkansiz kılıyor.
bir şeylerle oyalanırken hayatın kaçıp gitmesidir. bu durumu ortadan kaldırmak için sorunlara kafa yorduktan sonra çözümsüzse sürekli kafa yormamalı ve bir şekilde hayatımıza devam etmeliyiz.
Herkesin biyolojik zamanlaması kendine özgüdür. Herkes 20lerde evleniyor diye siz de 20leri geçmekle hayatı kaçırmış olmazsınız. Ergenlik gibi. Herkes 13. Yaş gününde girmez ergenliğe. Siz 15 yaşınızda ergenliğe girmekle hayatı kaçırmış olmazsınız, korkmayın.
maaşlı bir işte çalışıyorsanız bir fiil yaşadığınızdır. evden çalışma olanağı, aldığınız maaş ve yan haklara göre bu hissin yarattığı ağrının şiddeti değişecektir sadece.
Papua Yeni Gine'nin haritadaki yerini bile bilmiyorum; bir de oraya gitmeyi mi isteyecekmişim? Bak sen! Ulan, millette ne dertler var be! Dizini kırıp dur durduğun yerde! Bhilal'in dediği gibi, italya'nın Hamburg şehri fena olmazdı gerçi. Şaka bi' tarafa; resim yapmayı çok seviyorum ve zamansızlıktan ilerletemiyorum. Hayat öyle yıpratıyor ki; ne istek ne de zaman kalıyor.
