sürece değil de sonuca önem veren insandır. oysaki ulaşacağı bir sonuç yoktur en sonunda, ya da aradığı herneyseyi bulduğunda hayat dediği şey başlamayacaktır. hayat, şu an geçirdiği zamandır. ararken de kayıp gitmektedir hayatı. bu yüzden kayıptadır sürekli. yazıktır.
insanı hayvandan ayıran özelliğe sahip olan insan. aman ne de güzel...
* yararlı bir özellik mi? bence değil.
* faydası var mı? bence yok.
kuş olup uçsam, kedi olup mayışsam, koala olup ağaçlara sarılsam hayat daha güzel olabilirdi. insanoğlu insan olmaya, analitik düşünmeye o kadar önem veriyor ki kendini dünyanın merkezine koymuş durumda. icat edilen dinler, düşünce akımları, felsefeye karşı duyulan büyük aşk hep bunu kanıtlar yönde. hem kendini bu kadar önemseyen bir tür olup hem de mutlu olamayan bir tür olmak çok ilginç. ben henüz hayatın anlamını arayan bir insanın mutlu olduğunu görmedim çünkü bu insanlar hayatın boktanlığını çoktan kavrayıp acı çekmeye başlamış oluyor.
hayatta da bir anlam yok zaten. olsaydı şayet insanlık tarihinde elbet bahsedilirdi. demek ki aramamak ve ömürleri heba etmemek gerekiyor çünkü tarihte öbür dünyayı görmüş bir insan da kaydedilmedi henüz. tek ömür ve tek şans... o yüzden sevin, sevişin, anne babanızı üzmeyin, aile kurun, gezin, sohbet edin, müzik dinleyin, eğlenin, muhtaçlara yardım edin, gülümseyin. sanırım anlam bunlardan ibaret.
