deli dediğimiz insanların yaşadığı gibi yaşamaktır.
bir köye sel gelmiş. insanlar telaş içinde sağa sola koşuyor, imdat diliyorlarmış. bir anlamda müthiş bir telaşa ev sahipliği yapıyorlarmış. adeta kendi dertlerini unutup bir türbeye odaklanmışlar. kalabalıktan 'sel türbeyi götürecek.' nidaları yükseliyormuş. oradan geçmekte olan bir deli 'ya bırakın kendini koruyamayan türbeyi sel götürsün demiş.' o anda sel suları iki kola ayrılıp türbenin yanından geçmeye başlamış.
bizler hayatta omuzlarımıza çok fazla yük alıp yürümeye çalışıyoruz. ve çabuk yoruluyoruz. oysaki deli dediğimiz insan öyle herşeyi kendine dert etmeden yaşamasını biliyor. işte hayatı deli gibi yaşamak budur. gereksiz yüklerden kurtulup, kuş gibi kanat çırparak yaşamaktır.
