karakterlerini tam oturtamamış insanlardır. ilk cümleden hemen eksiyi basmadan siz, ben bir açıklama yapayım öncelikle. hayvanlardan öğreneceğimiz çok şey var esasen. kedilerden, köpeklerden, kuşlardan, vahşi doğadaki hayvanlardan. bir kez izlerseniz bir belgesel ne demek istediğimi anlarsınız. insanlardan daha duygusal, hissiyatları kuvvetli ve size sürekli pozitif enerji veren, hareketleriyle sizi güldüren, size arkadaşlık eden dostlardır hayvanlar. gel gelelim kediler, başlarına buyruk, benim dediğim olacak kardeşim ben bu evin kraliçesiyim/kralıyım edasında hayvanlardır. meraklı, muzip, onu bunu itekleyip düşürüp kırıp' yek ya ben yapmadım ki' diye size boncuk boncuk bakanlardır. kedilerden temiz olmayı öğrenirsiniz, titizdirler, temizdirler. kedilerden, yalnızlıkla nasıl baş edilir öğrenirsiniz. kediler size sakin nasıl kalınır onu da gösterir, nelere sinirlenmeniz ve tepki göstermeniz konusunda da yol gösterirler. kendi iradesinde olmadan hareket eden şeylere tahammülleri yoktur. sinirlenirler ve aslında çabuk unuturlar ya da çabuk sakinleşirler. kediler aslında biraz kadınlar gibidir. yalnız kalmayı seviyorum ama sevmiyorum ( kedi hep istediği zaman kendini sevdirir, ona her istediğinizde dokunamazsınız) bana şunu yap ama aslında yapma. mmm bilmem. tripli kadın modelidir kediler. ama eğlencelidir. sizi onlardan daha çok hiçbir şey güldüremez. o mırıltıları yok mu miri miri moru moru patiklerini açıp kapatıp sizi yoğurmaları, yok böyle bir terapi. kediler mükemmeller, mükemmel öğretmenler. onlardan öğreneceğimiz çok şey var. karşınızda birisi mi var, o kişiden her şeyden biraz var mı, sevgi, kıskançlık, eğlence, yalnızlık, melankoli, merak... onun arkasındaki gizem... kedidir o kedi.
