mutluluk hayata bakışın açın da saklıdır. kötü bakarsan kötü olur. iyi bakarsan iyi.
onun için de hayattan ümidini keşmiş insan kendisi seçmiştir bu yolu.
Hayattan ümidini bir insan neden keser?
En başta birisi/ birileri veya kendi yüzünden.
Çaresizlik, sıkıntı, dert kapıya dayandığı zaman ümitsizliğe düştüğüm benim de çok oluyor. Fakat bu yanlış...
Allah'a tam manasıyla iman eden ve tevekkül makamına eren kişi ümitsizliği geride bırakır. Anlarsın ki Derdi veren, dermanını da verecektir. Biri yüzünden bir sıkıntıya mı duçar oldun: elinden geleni yap ve tevekkül et rabbin sana bir yol gösterecektir. insan başına gelen kötülüklerden kendisi sorumludur. iyilikler ise Allah'tandır. Kimse Kullandığı geminin dümenini tutan eli ayağı gözü sahiplenemez onlar halık Allah'ındır; ama o dümeni bırakan, gemiyi başıboş dolandıran iradesizlik, kişinin kendi iradesizliğidir. Allah'a imanımız ne kadar kâvî olursa psikolojik sorunlarımız da o derece azalıp bitecektir. Ye's, ümitsizlik, bedbinlik... bu duygular şeytanın ve nefsin hoşuna giden hallerdir. Her şeyi yaratan, her şeye gücü yeten kadir, kulunin her duasına cevap veren mucîb rabbimiz varken bu duygular niye? bunlar gaflettir. Samimiyetle edilen bir dua, bin kapıyı açıp bin ümitsizliği dağıtır... Erzurumlu ibrahim Hakkı Hazretlerinin meşhur şiirinden şu parçayı herkes tekrar tekrar okumalı:
Hiç ummadığın yerde
Nâgâh açılır perde
Derman yetişir derde
Mevlâm görelim neyler
Neylerse güzel eyler...
Hayalleri olmayan insandır.
Binlercesini kurar insan her gün farklı her an farklı ama bir gün birisi gelir ve giderken bütün sana ait olan hayallerini de götürür yanında. Ona adayıp kurduğun hayalleri bır başkası için kuramazsın.
Bir boşluğa düşersin içinden çıkamazsan yaşayacağın belkide o güzel hayattan ümidini kesersin.
Temennim şu dur ki Allah kimseyi o duruma düşürmesin.
düşüncelerin çok karmaşık hâle geldiğinde, gerçekten kimseler seni anlayamıyorken seni tam anlamıyla anlayıp dertleşebilecek biri bulamazsan ümidi kesiyosun sanırım.
veya yolunda giden hayatın çok kısa süre içinde dertle sıkıntıyla dolduysa ümidi kesiyorsun gerçekten.
ve çaresizce zamanın ne göstereceğini görmeyi bekliyorsun.
kapıların açılacağı yok, boşuna bekleme. her zaman kapılar bir gün bana da açılacak ben de güleceğim mutlu olacağım, diye ümit ettin. kötü haber o kapıların anahtarı sende yok zorlaman veya bağırıp çağırman kapıyı açmayacak. karanlıkta yalnızsın. kabullenmeye başlarsan iyi edersin. karamsar olma lan senin karakterin bu. bak ama özgürsün senden özgürü yok bunun tadını çıkar güzel gelmezse bile alışıyorsun yavaş yavaş, artık güzel gelmeye başlıyor. demem o ki senin kalıbın bu değişmeye çalışsan da bu geçici olacak ve asıl kalıbın asıl şeklini alacaktır.
Karanlıkta da yalnızsın aydınlıkta da ama hiç olmadığın kadar özgür ve hiç olmadığın kadar sensin. özünsün.
Etrafımda bolca bulunan çoğunun kendisi bile farkında değil ama yaşam şekillerine bakarsan kendilerinden de hayattan da ümitlerini kestikleri bariz ortada.Bir defa gelinen hayatı heba etmektir aynı zamanda,tek şansın var ve onu çöpe atmaktır.
