Son 1 yıldır fazlasıyla hayatın içindeydim. Önümüzdeki en az 1,5 yıl biraz daha kendi kabuğuma çekileceğim.
Benim öğrendiğim en önemli şey şu oldu: eskiden paranın sağlıktan bile önemli olduğunu savunurdum. Özellikle para kazanırken anladımki hiç öyle değilmiş. Bu hayatta en önemli şey sağlık. Artık 2. Sıraya zenginliği koymuyorum. 2. Sırada özgürlük, 3. Sırada insan onuru var benim için. 4. Sırada para işte.
ya bırakın bir s*k öğrenemiyorsunuz sadece kendinizi ha bu böyleymiş, şu şöyleymiş kandırıyorsunuz. hiç bir şey aynı kalmıyor bu yüzden elle tutulan somut bir bilgide olmuyor... sadece yaşıyoruz.
Hani şu "her şey güzel olacak" tripleriyle hayatınıza giren insanciklar var ya mükemmel olan her şeyi bok edip giderler. Ortalığı toparlaması da yine size kalır.
Koala da güzel yazmış yalnız maksat okunsun da başlık ustlerde dursun, ağlama duvarı yapmaya gelmedim kesinlikle eheh.
bilader hayattan ogrendigim aci gercek su
bir seyi ne kadar cok istediysem olmadi artik istememeye karar kildim
3 aydir istemiyorum ses yok
sorun bende sanirim.
çok engin bilgilerim yok.
en azından hayatın bir kısmını yaşadım diye bir cürret edip öğrendiklerimi yazayım dedim.
sitenin yaş ortalaması hayli düşük olunca insan cesaretleniyor.
neyse konuyu fazla uzatmadan hayattan öğrendiklerimize gelelim.
bir kere mutlu olmak için beklentleri düşük tutmak lazım.
misal ortanın altı bir ailede yetiştiysen sen kendini de paralasan hakettiğini alamıyorsun.
ailenin bir tık üstüne çıkıyorsun o kadar. yok ben yabancı dil biliyorum. yarım asırı aşkın yaşı olan bir üniversiteden mezun oldum . hepsi yalan. ya paran olacak ya tanıdığın. yoksa aklın diploman kurtarmıyor canım kardeşim. sürüne sürüne bi yere kadar gelip tıkanıyorsun. yine aynı şeyler. dur hemşerim nereye arkan var mı kimin oğlu ya da kızısın? neticede o kadar eğitime alt sınıf bir işte adamların bayıla bayıla çalıştırdığı biri oluyorsun. karamsar mıyım yooo gerçekler bu.
aşk meşk mevzusuna gelince, masalları unutun. hele de dna mıza kadar işlemiş türk kültürü varken. bizden romeoyla julıet çıkmaz. yalan. temel içgidülerle gidiyor çoğu evlilikler. ah bazıları kadar yalanlara inanmış olsaydım keşke. ama ne yazık ki rutinlere boğulan hayat gailesinde kaybolan bir aşkınız(!) olacak. aşk mı pardon siz aşık değildiniz di mi? kadın güzel erkek güçlü tamam oldu bu iş. modern dünya ne kadar da robotik ve mantıklı. dedim ya adına aşk dediğimiz memnun olamama sebebimizi çözemediğimiz bıkkın hayatlarımız var bizim ve de olacak.
iki cinsin biribirini bile anlamaya çalışmadığı, kadınların bastırıla bastırıla dişi, kadın olamadığı, erkeklerin ataerkil toplumun verdiği yetkiye dayanarak şişim şişim şişinerek öküze dönüştürüldüğü bir ülkede yaşıyoruz.
iş dedik, eş dedik bir de sağlık olacak.
ilk ikisi yok mu naapalım sağlık olsun.
gec oldu ama cidden su hayatta cok beklentin olmayip huzurlu ev aile es dost arkadas edinip yasayip gideceksin.
hayattan cok sey beklersen kaciriyorsun ani yillari.
birine sinirlenmeden önce ettiği lafın, yaptığı şeyin çıkabileceği beyni düşün. zaten gülmekten kızamazsın bile. düşünsene cücük kadar, beyin diye koymuşlar ama nohut..
Once kendini, aileni düşünmeli.
Insanlar bencil. Bunu değiştiremiyoruz.
Iyilik yap iyilik bul felsefesi biteli çok oldu.
büyük konuşmamalı, şu zamana kadar konuşup da başına gelmeyen insan görmedim.
Hata yapmalı, ama bundan ders almasını öğrenmeli.
insanlara şans vermek, acizlik değil. Gurur insana çok şey kaybettirir.
Ve hayatta paradan daha önemli şeyler de var. Benden bukadar. *
