hayattan zevk alan insanlardır.* seviyorum lan böyle insanları... belki de kendime yakın hissettiğimdendir. ben böyle bir insanım... ancak kendim dışında böyle insanlar görmek, mutlu insanlar görmek, ayrı bir mutlu ediyor beni. ütopik bir dünya görüşünü benimsediğim içindir belki de... ütopya bazılarının sandığı kadar uzak değil aslında! bir cadde boyunca yürüyerek; somurtmayan, aksine mutluluktan yüzünde güller açan, hatta ve hatta yalnızca tatlı bir tebessüm eden insanlar görerek o caddeyi geçebildiyseniz ütopyayı bulmuşsunuz demektir. architectus hayalinizdeki ütopyaya kavuşmanızı diler sevgili yazarlar. sağlıcakla...*
